เรื่อง/ภาพ: อรทัย ตามยุทธ
Prachatai Eyes View: พื้นที่ชุมนุม - พื้นที่ชีวิต
กลุ่มผู้ชุมนุมขบวนการประชาชนเพื่อสังคมที่เป็นธรรม หรือ พีมูฟ ยังต้องต่อสู้กับปัญหาความเดือดร้อนในหลายๆพื้นที่ โดยการรวมตัวของหลายๆเครือข่ายที่ประสบปัญหา ประกอบด้วยเครือข่ายปฏิรูปที่ดินแห่งประเทศไทย เครือข่ายสลัมสี่ภาค เครือข่ายสมัชชาคนจน และเครือข่ายชุมชนเพื่อปฏิรูปสังคมและการเมือง
หากมองจากภายนอกแล้ว เต้นวางระเกะรกะ ข้าวของวางไปทั่ว อาจจะเป็นภาพที่ไม่น่าดูในความรู้สึก “ถ้าไม่เดือดร้อนจริงๆใครเขาอยากจะมากัน” ป้าเอียด หนึ่งในผู้ที่มาเข้าร่วมชุมนุมบอก ท่ามอากาศที่ร้อนอบอ้าว ชาวบ้านหลายคนลุกขึ้นอาบน้ำ ที่ทางรัฐบาลจัดเตรียมไว้เพื่อคอยอำนวยความสะดวก แม้อาจจะไม่เป็นส่วนตัวนัก แต่ก็ช่วยให้คลายร้อนได้เป็นอย่างดี
ชาวบ้านบางส่วน ต่างทำกับข้าวมื้อเย็น หลายคนเชิญชวนให้อยู่กินข้าวด้วยกัน ภายในที่ชุมนุมที่จัดสรรพื้นที่ให้แต่ละกลุ่มอยู่เรียงกันเป็นส่วนๆ เด็กน้อยวิ่งเล่นไปมา คุณย่า คุณตา บางคนที่มีฝีมือในการถัก ต่างถักแห ถักสวิง เพื่อเอาไปใช้ ยามกลับบ้าน เสียงแคนดังแว่วลอยมา คนต่างล้อมวงกันตบมือเข้ากันจังหวะอย่างสนุกสนาน
ตอนค่ำ มีการแถลงการณ์ในแต่ละวัน มีวงดนตรีมาเล่นให้ชาวบ้านฟังเพื่อผ่อนคลาย ในแต่ละวันนั้น จะเป็นเวทีวัฒนธรรม สับเปลี่ยนหมุนเวียนกันไป เมื่อเสร็จสิ้นจากสียงดนตรี ชาวบ้านต่างเตรียมตัวนอน พื้นผ้าใบบางๆ ที่ไม่ต่างอะไรจากพื้น หลายคนนอนกระสับกระส่าย กลางคืนชาวบ้านยังเดินกันพลุกพล่าน
“กลางคืนมันก็ร้อน นอนไม่ได้ ตื่นกันตั้งแต่ตีสามตีสี่” เสียงจากชาวบ้านหลายๆคนบอกเป็นเสียงเดียวกัน
หากไม่ได้มาสัมผัส ก็คงไม่รู้ว่ามีคนที่ลำบากกว่าเราอีกมากชาวบ้านบางคนโดนฟ้อง หลายๆคนไม่มีพื้นที่ทำกิน การที่มาเข้าร่วมชุมนุม พวกเขาหวังแค่ว่า หากกลับไปแล้ว ปัญหาที่มีคงทุเลาลง