องค์การเพื่อการส่งเสริมความเสมอภาคระหว่างเพศและการเพิ่มพลังของผู้หญิง แห่งสหประชาชาติ (UN Women) วิจารณ์สื่อไทยไม่ให้ความสำคัญกับมิติทางเพศ เรียกร้องให้สื่อในภูมิภาคเอเซียแปซิฟิก รวมถึงประเทศไทย เพิ่มพื้นที่ข่าวที่สนับสนุนให้เกิดความเท่าเทียมกันระหว่างหญิง ชาย และเพศอื่นๆ ที่หลากหลาย อีก 15 % 

 

มณฑิรา นาควิเชียร เจ้าหน้าที่สื่อสารองค์กร ยูเอ็นวีเมน เอเชียแปซิฟิก (UN Women Regional Office for Asia and the Pacific) เปิดเผยระหว่างจัดอบรมผู้สื่อข่าวในภูมิภาคเอเซียแปซิฟิก ในประเด็นว่าด้วยสิทธิสตรี สิทธิอนามัยเจริญพันธุ์ และประเด็นการพัฒนาของโลกที่สำคัญอย่างยิ่งยวด ว่าสื่อในประเทศไทยยังคงมีบทบาทในการร่วมสร้างสังคมที่มีความเท่าเทียมกันทางเพศน้อย เมื่อเทียบกับอีกหลายประเทศในภูมิภาคเดียวกัน

 

“คิดว่าสื่อไทยยังตามไม่ทันกระแสสังคมที่มีการเคลื่อนไหวเรื่อง gender ซึ่งไม่ได้หมายถึงเฉพาะผู้หญิง แต่รวมถึงความหลากหลายทางเพศ ซึ่งสื่อไทยมีความจำกัดมากในการเข้าถึงมิติทางเพศ การนำเสนอทางสื่อจะมีการใช้ศัพท์ว่า เกย์ ตุ๊ด กะเทย ทอม ดี้ แสดงให้เห็นถึงการเอาเพศมาเป็นตัวกำหนดมากกว่าการดูที่คุณสมบัติหรือความสามารถของบุคคล หรือพอมีข่าวผู้หญิงทำแท้งสื่อพาดหัวทันที “แม่ใจร้าย” โดยไม่ได้มองเลยว่าก่อนหน้านั้นมันเกิดอะไรขึ้นบ้าง ผู้ชายมีบทบาทอย่างไรกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบ้าง ผู้หญิงไม่ได้ตั้งท้องได้เองโดยอัตโนมัติ” มณฑิรา กล่าว

 

                                         

 

 

ทั้งนี้มณฑิราเปิดเผยว่า ในต่างประเทศมีการศึกษาเรื่องความหลากหลายทางเพศและสรุปว่าประชากร    บนโลกใบนี้ประกอบด้วยบุคคลที่มีเพศที่หลากหลายถึง 9 เพศ เช่น ชาย หญิง ชายรักชาย หญิงรักหญิง     ชายรักชายและหญิง เป็นต้น ซึ่งบุคคลในทุกเพศ ล้วนไม่ต้องการการถูกสังคมมองอย่างแปลกแยก

 

UN Women และ United Nations Population Funds (UNFPA) ได้ร่วมมือกันจัดงานฝึกอบรมให้กับผู้สื่อข่าวในภูมิภาคเอเซียแปซิฟิกในช่วงกลางเดือนกันยายนที่ผ่านมาที่ประเทศไทย ด้วยวัตถุประสงค์เพื่อต้องการให้สื่อที่รับผิดชอบหรือมีความสนใจในมิติความหลากหลายทางเพศ ที่่ทำงานในประเทศต่างๆ ในภูมิภาคนี้ได้ร่วมแลกเปลี่ยนประสบการณ์กัน

 

“นักข่าวจากหลายประเทศที่มาเรียกได้ว่าเป็น gender reporters เลย ถามว่าจะให้ identify สื่อเป็นการเฉพาะแบบนี้ในประเทศไทยได้ไหม หาแทบไม่ได้เลย ดิฉันอยากให้ประเทศไทยมีโต๊ะข่าวที่เรียกว่า Gender Desk ขึ้นมาเพื่อพัฒนาคนด้านนี้เลย ขณะเดียวกันก็อยากเรียกร้องสื่อในทั้งหมด 24 ประเทศ ที่เข้าร่วมอบรมกับเราในครั้งนี้ว่าขอให้เพิ่มพื้นที่ข่าวด้าน gender อีก 15 % จากนี้ไปจนถึงสิ้นปี 2015 เพื่อสนับสนุนให้เกิดความเท่าเทียมกันระหว่างหญิงชาย สร้างให้ตระหนักถึงความรุนแรงในครอบครัว และสิทธิของเพศที่หลากหลาย” มณฑิรากล่าว

 

ด้านประวิตร โรจนพฤกษ์ ผู้สื่อข่าวอาวุโสจากหนังสือพิมพ์ เดอะ เนชั่น ซึ่งเป็นผู้หนึ่งที่เข้าร่วมการอบรมในครั้งนี้ กล่าวแสดงความเห็นด้วยกับมณฑิราว่าสื่อในสังคมไทยยังให้ความสำคัญกับการนำเสนอเรื่องราวที่เกี่ยวกับสิทธิผู้หญิง และมิติทางเพศในด้านอื่นๆ น้อย โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับสัดส่วนข่าว “ไร้สาร” ที่มีลักษณะของการเป็นข่าว “ปิงปอง” คือ สัมภาษณ์ฝ่ายนั้นครั้งหนึ่งฝ่ายนี้ครั้งหนึ่ง ประวิตรบอกเล่าประสบการณ์รูปธรรม ที่แสดงให้เห็นว่าสื่อในสังคมไทยให้ความสำคัญกับเรื่องราวของ Gender น้อยกว่าที่ควรจะเป็นว่าเมื่อครั้งที่สำนักงานคณะกรรมการปฏิรูปกฎหมาย (คปก.) จัดเวทีระดมความเห็นระดับภูมิภาค ที่จังหวัดภูเก็ตและเชียงราย  เพื่อผลักดันร่างพระพระราชบัญญัติความเสมอภาคทางเพศ เขาเป็นเพียงนักข่าวคนเดียวที่เข้าร่วมรับฟังเพื่อรายงานข่าว

 

 

 

“แสดงให้เห็นว่าสื่อยังไม่ตระหนักถึงบทบาทตัวเองในการสร้างให้เกิดความเท่าเทียมกันในสังคม แต่ผมก็ไม่คิดว่าเราควรจะต้องมีการตั้งโต๊ะข่าวผู้หญิง หรือโต๊ะ gender ขึ้นมา ผมว่าแค่สื่อให้ความสำคัญกับการนำเสนอเรื่องราวตรงนี้   และสร้างนักข่าวให้มีความเชี่ยวชาญประเด็น gender ก็พอ เมื่อกอง บก. ให้ความสำคัญ สนับสนุนงานด้านนี้โดยธรรมชาติเราจะมีนักข่าวที่เก่งทางนี้ขึ้นมาเอง”  ประวิตรกล่าว

 

ประวิตรมีความเห็นว่า ปัจจุบันสื่อในสังคมไทยยังมีการใช้วาทกรรมที่แสดงให้เห็นถึงทัศนคติทางเพศที่ล้าหลัง เช่น  “ไม่ใช่ลูกผู้ชาย” หรือ “ไปเอาโสร่งมานุ่ง” ซึ่งแสดงให้เห็นถึงแนวคิดชายเป็นใหญ่

 

อย่างไรก็ดีเขามองว่าไม่ใช่เฉพาะสื่อเท่านั้นที่ขาดความตระหนักหรือขาดความละเอียดอ่อนทางเพศ เพราะหลายปรากฏการณ์ในสังคม สะท้อนให้เห็นว่าแม้แต่ผู้หญิงที่พยายามขับเคลื่อนเพื่อสิทธิของผู้หญิงเองก็ขาดความตระหนักตรงนี้

 

“การที่ สส. หญิงเอาโสร่งไปให้คุณอภิสิทธิ์ เพื่อแสดงความไม่เห็นด้วยกับการไม่กล้าแสดงความรับผิดชอบต่อการกระทำของคุณอภิสิทธิ์เอง มันแปลว่าผู้หญิงเองก็ตอกย้ำความเชื่อว่าเพศหญิงไม่มีความกล้าหาญพอที่จะยอมรับผิดชอบในความผิดที่ตนเองได้กระทำ”  

 

 

ตีพิมพ์ครั้งแรกที่ http://www.mediainsideout.net/local/2013/09/149