ตากใบ ตากตาย หายใจขาด
ดั่งเป็นทาส ไพล่หลัง รั้งเขาไว้
ถอดเสื้อนอน ร้อนเรียงราย ใจหายไป
ดั่งสิ่งของ กองข้างใน รถบรรทุก
ตากใบ ยี่สิบห้า ตุลาคม
สิบสองปี ที่ขื่นขม จมจ่อมจุก
อยู่ในอก ญาติพี่น้อง ของคนทุกข์
ที่เขาลุก ขึ้นมา ณ ครานั้น
ตากใบ ตากตาย หลายสิบศพ
จึงยากหา ความสงบ พบสุขสันต์
อุทาหรณ์ สอนใจ ในวานวัน
จึงโศกศัลย์ เพราะหันห่าง สันติวิธี^^
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)