กวีประชาไท: ดอกไม้เอยเคยเบ่งบานวันที่ 14 ตุลา

ประชาไททำหน้าที่เป็นเวที เนื้อหาและท่าที ความคิดเห็นของผู้เขียน อาจไม่จำเป็นต้องเหมือนกองบรรณาธิการ

 

ปี 2516 อกพล่านพลุ่ง          ขบวนรุ้งพุ่งท้าฟ้าเมืองหลวง

นักเรียนนิสิตนักศึกษาพากันประท้วง          ให้เลิกลวงปวงชนทนทุกข์ตรม

เนิ่นนานปีที่ชีวิตต้องติดกับ          ทนความอับเฉาล้อมเบ้าหลอมบ่ม

ใต้ระบอบชอบกลล้นปุ่มปม          กระสุนคมพลันคำรามปราบปรามคน

ตุลา 2516 เดือนผกผัน          ความใฝ่ฝันแสนงามข้ามออกถนน

จากรั้วมหาวิทยาลัยพลีเป็นวีรชน          ที่ผ่านพ้นผลลัพธ์กลับเปล่าดาย ?

จะอีกกี่ครั้งคราวปวดร้าวลึก          ทุกยามนึก  ถึงเพื่อน  รุ้งเลือนหาย

ความใฝ่ฝันแสนงามเกลื่อนความตาย          พังสลายล่วงเสมือนเลือนลอยลม

ฝันเห็นบ้านตำบลเมืองเรืองรุ่งฟ้า          กติกาประชาหน้าชื่นรื่นสุขสม

ดอกไม้ได้เบิกบานการชื่นชม          ผู้คนรมณีย์มีสิทธิเสรี...................

ทุกคนมี หนึ่งเสียงเราเท่า ๆ กัน          ไม่มีชั้นแบ่งชนคนริบหรี่

หมดยุคอยุติธรรมไร้ไพร่ผู้ดี          หลายสิบปีผ่านไปไม่ใช่เลย!

ดอกไม้ ๆ จะบานแล้วผ่านผัน          ความใฝ่ฝันนั้นยังคงบานส่งเอ๋ย

บ้างก็เหี่ยวเดี๋ยวก็บานผ่านให้เชย          ดอกไม้เอยเคยอยู่ในใจไม่ลืมเลือน

                                                           

ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)

ติดตามประชาไทอัพเดท ได้ที่:
Facebook : https://www.facebook.com/prachatai
Twitter : https://twitter.com/prachatai
YouTube : https://www.youtube.com/prachatai
Prachatai Store Shop : https://prachataistore.net
สนับสนุนประชาไท 1,000 บาท รับร่มตาใส + เสื้อโปโล

ประชาไท