เสาหินแท่งหนาถ้าพูดได้
คงร้องไห้เพ้อบ่นเหมือนคนบ้า
"ฉันคิดถึงเพื่อนพ้องผองประชา
พวกแกมาล้อมกั้นฉันทำไม"
เสาหินแท่งหนาถ้ารู้สึก
คงเคลื่อนไหวอึกทึกเป็นการใหญ่
"รอบระนาบราบเรียบเปรียบลานใจ
แกเป็นใครเที่ยวสุมหญ้าน่าชิงชัง"
เสาหินแท่งหนาถ้าครุ่นคิด
คงสะทกวิตกจริตจิตคลุ้มคลั่ง
"ฉันถูกสร้างให้แทนค่ามหาพลัง
ใครใช้ให้แกคุมขังดังจำเลย"
เสาหินแท่งหนาถ้ารับทราบ
คงจ้วงจาบผรุสวาจาชี้หน้าเอ่ย
"เกียรติยศสูงส่งอันคงเคย
ถูกพวกชาติเอ้อระเหยแกย่ำยี
เสาหินแท่งหนาถ้ายังอยู่
คงมองดูด้วยขึ้งขัดด้วยบัดสี
"เรือนร่าง-ฉันกอปรด้วยสิทธิเสรี
ไม่ใช่ที่ให้ทรชนคนอย่างแก"
ที่มาภาพ: Petch Petch
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)