กี่กัปกัลป์มาแล้วที่แถวนี้                    ไม่เคยมีแสงสว่างอย่างที่เห็น

เมื่อบิ๊กแบ็งได้ระเบิดเปิดประเด็น       เงาร่างเร้นก็เผ่นผาดโผนพาดพื้น

คลายเหงา แด่รุ่งเช้าที่ ไม่มีวันมาถึง           ตะวันหนึ่งจึงมาพาสดชื่น

นิรันดรนับไม่ได้คล้ายวันคืน        การหลับตื่นต้องสร้างสรรค์ตะวันแดง

เมื่อตะวันพลันกำเนิดก็เกิดเรื่อง          ความต่อเนื่องเฟื่องฟูรู้ร้อนแสง

ความหนาวเย็นที่เป็นอยู่สู่ร้อนแรง         เส้นรุ้งแวงพลันวางที่ทางตน

โลกที่มีขึ้นให้วางทางแวงรุ้ง              เกิดการปรุง แต่ง ทุกแห่งหน

ฤดูกาลผ่านไปมาพาเวียนวน                   อยู่ในกล จริงฝันนิรันดร

ตะวันพาสีรุ้งมาปรุงแต่ง                       หมู่แมลงภุมรินมาบินร่อน

รุ้งมอบเจ็ดสีซึ้งตรึงภมร            ล่อหลอกหลอนใหลหลงดงดอกไม้

สายรุ้งพุ่งผ่านฝนจนทอฝัน            เขียวพืชพันธุ์อันสดชื่นมายื่นให้

แตกดอกออกผล ฝนโปรยไพร     ผองสัตว์ใหญ่สัตว์น้อยได้ลอยชาย

เกิดหมู่บ้านตำนานเมืองกระเดื่องนาม    ชื่อสยามยามยิ้มพิมพ์ใจหลาย

เปลี่ยนชื่อใหม่เป็นไทยไม่เสียดาย        มีที่หมายยิ้มใหม่จริงใจตรง

อุดมสมบูรณ์ดั่งทองเต็มท้องที่      แสงแดดดีมีฝนฝอยคอยเสริมส่ง

ทั้งอ่าวไทยอันดามันอันยืนยง              แหลมทองปักธงจงเจริญ

ไยสยามยิ้มพิมพ์ใจหาย?        จึงได้กลายชื่อเป็นไทยใช้สรรเสริญ

หรือยามยิ้มสยามแย่แพ้เผชิญ           ยิ้มคงเกินเพลินใจได้ทั้งวัน

ให้ความหวังยิ้มใหม่ได้ดีกว่า          ชื่อไทยทายท้าดวงตาสวรรค์

ชื่อสยามยิ้มโง่เขลาไม่เท่าทัน     ชวนแค่นคั้นยิ้มใหม่หนอไทยเอย