สื่อบางค่ายพาดหัว “คนกรุงเอือมลุงกำนัน” ไม่รู้ฟันธงเร็วไปหรือเปล่า เพราะดูตามข่าว คนที่มาดักต่อว่า ก็คือคนรักประชาธิปไตย Respect My Vote ส่วนที่อ้างเป็นอดีต กปปส. ลุงกำนันก็ว่าไม่ใช่ เพราะจำหน้าไม่ได้ สรุปคือใครออกมาไล่ ล้วนรับจ้างอำนาจเก่า คนที่อยากด่าด้วยความคับแค้นใจไม่มีอยู่จริง

แหม่ พูดงี้น่าจะลองวัดเรตติ้ง กั้นคอกเก็บตังค์ให้คนเข้าไปชมหรือด่า หยอดเหรียญนาทีละสิบบาท หาเงินบำรุงพรรค อาจเข้าคิวมืดฟ้ามัวดิน ไม่ได้รับจ้างใครมา ลงทุนซื้อเวลาด้วยซ้ำ คงได้เงินล้นหลามกว่าเดินขอวันละบาท

บังเอิญเสียจริง วันที่หกของการเดินคารวะแผ่นดิน เป็นวันครบรอบ 5 ปี กำเนิดม็อบนกหวีด ซึ่งชุมนุมยืดเยื้อ 204 วัน จากต้าน กม.นิรโทษ ถึงชัตดาวน์กรุงเทพฯ ขัดขวางเลือกตั้ง กระทั่งเกิดรัฐประหาร

5 ปีผ่านไป ยังบอกไม่ได้ว่าเอือม ว่ามวลมหาประชาชนหายวับ เพราะยังมีคนมาต้อนรับ เพียงแต่คนส่วนใหญ่ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น ไม่มีตัวตนเดินผ่าน บรรยากาศต่างกันลิบลับ กับ 5 ปีก่อน ไปทางไหนมีแต่คนขอเซลฟี ลงเฟซบุ๊ก โพสต์ IG อย่างภาคภูมิใจ แต่วันนี้ เซลฟีกับลุงกำนัน กลัวเพื่อนล้อกลัวคนโห่แล้วหรือไง

ดาราเซเลบส์ก็หายหมด ไม่มาให้กำลังใจกันบ้างเลย ทั้งที่เคยขึ้นเวทีสะใจมือปืนป๊อปคอร์น

ถามจริง กปปส. “ตาสว่าง” แล้วหรือ จากที่เคยเพ้อฝัน “ปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง” “ปฏิวัติประชาชน” แต่วันนี้ไม่มีอะไรซักอย่าง นอกจากรัฐบาลทหาร

ก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน คนโง่แบบนั้นมีจริงด้วยหรือ ไหนว่าเป็นคนชั้นกลางมีการศึกษา ที่ย่ำเท้าตามอดีตเลขาธิการพรรคประชาธิปัตย์ เชื่อจริงๆ หรือว่าจะเกิดสภาประชาชน รัฐบาลประชาชน เลือกตั้งผู้ว่า ฯลฯ เพราะเห็นรถถังออกมา ก็ไชโยโห่ร้องกันลั่น

ลุงกำนันไม่ได้หลอกใคร คนไปม็อบก็รู้แก่ใจ รัฐบาลยุบสภาแล้วยังไม่เลิก ยังร่วมชัตดาวน์ ขัดขวางเลือกตั้ง ยึดสถานที่ราชการ ประเทศฉิบหายอย่างไรก็ช่างมัน เป็นเพราะความเกลียดชัง “ระบอบทักษิณ” กลัวมีเลือกตั้งอีกก็แพ้อีก เท่านั้นเอง

ถ้าจะเถียงว่าไม่จริง ถ้าใครเชื่อจริงๆจังๆ ว่าวันนั้นจะนำไปสู่การปฏิรูป จะไม่เกิดรัฐประหาร ยกมือขึ้น จะได้พาไปหาหมอ (แต่แย่หน่อย หมอก็เป็นเยอะเหมือนกัน)

กปปส.เป็นแค่พลังแห่งความเกลียดเท่านั้นเอง ไม่ใช่พลังสร้างสรรค์ ไม่ใช่พลังที่จะหวนมาเลือกลุงกำนันเป็นรัฐบาล อ้าว ก็ขัดขวางเลือกตั้งอยู่หลัดๆ จะกลับมาบอกให้เลือกผม ขำตาย

คนกรุงทั้งหลาย คนดีเด่นดัง อธิการบดี นักวิชาการ ที่ชูสุเทพเป็นผู้นำ แค่ต้องการใครซักคน ที่มุทะลุดุดัน พร้อมเสี่ยงคุกเสี่ยงตะราง แบบไม่มีอะไรจะเสีย แถมมีฐาน ส.ส. ฐานมวลชน ขนคนใต้ขึ้นมาปิดกรุงจนเมืองแทบร้าง

พอเสร็จงานก็ใช้แล้วทิ้ง ไม่ต่างอะไรกับสนธิ ลิ้มทองกุล ซึ่งหลังยึดสนามบิน ยุบพรรคพลังประชาชน ตั้งรัฐบาลในค่ายทหาร พันธมิตรก็หมดความหมาย สนธิเกือบตายเพราะถูกลอบยิง

ถามว่ามวลมหาประชาชนวันนี้เข็ดหลาบ สำนึกบาปแล้วใช่ไหม ที่ร่วมทำลายประชาธิปไตย จนอยู่ใต้เผด็จการ ก็อาจมีบ้างเหมือนกัน เช่นพวกคนใต้ ที่ถูกไล่ไปขายยางดาวอังคาร พวกพ่อค้าแม่ค้า ถูกจัดระเบียบที่ทำกิน พวก NGO ที่เจอทุนสามานย์หนักกว่าเก่า หรือคนใหม่ๆ ที่เข้าร่วมด้วยสำนึกผิวเผิน “ต้านโกง” “นิรโทษตัวเอง”

แต่คนชั้นกลางระดับบน คนมั่งมี กลุ่มก้อนใหญ่ที่ฝังชิพมาตั้งแต่ยุคพันธมิตร ยุคหลากสี เห็นประเทศกูมีแต่สิ่งดีๆ หลังรัฐประหาร ไม่ได้เปลี่ยนไป คนเหล่านี้เพียงแต่ใช้ลุงกำนันแล้วทิ้ง โผไปหาลุงคนใหม่ เรื่องอะไรจะผูกตัวเองกับหม้อก้นดำ ชัตดาวน์ประเทศสร้างความวอดวาย ต้องโน่นเลย มองไปข้างหน้ากับประชารัฐ ลดความเหลื่อมล้ำ 4.0 นวัตกรรม ฯลฯ เนียนๆ ไป

นี่คือวิสัยคนดีไง ปัดโธ่ คนดีเด่นดังที่ไหนจะเอาตัวไปผูกกับลุงกำนัน ขุนพล กปปส.ยังโผไปซบรัฐบาล ได้ตำแหน่งแต่งตั้ง

คนชั้นกลางอนุรักษ์นิยมไม่ได้หายไปไหนหรอก ยังปลุกความเกลียดชังประชาธิปไตย พึงพอใจกับการใช้อำนาจ โดยไม่คำนึงถึงเสรีภาพ สิทธิมนุษยชน ตราบใดที่ตนมีสิทธิเสียงเหนือใคร พากันแห่แหน ปกป้อง ลุงขวัญใจคนใหม่

แต่ลุงคนใหม่ต้องสำนึกไว้เหมือนกัน เมื่อไหร่พลาดพลั้ง ก็โดนเท เผลอๆ จะสาหัสกว่าลุงกำนัน หัวคะมำเมื่อไหร่ คนดีชี้หน้าประณามทันที

เผยแพร่ครั้งแรกใน: ข่าวสดออนไลน์ www.khaosod.co.th/hot-topics/news_1767788