นั่นมันก็นานมาแล้วนะ
ที่เวียนว่ายวัฏฏะความรู้สึก
ขังตรรกะเอาไว้ในส่วนลึก
หยดน้ำหมึกลงกระดาษ...วาดเรื่องราว
บางครั้งห้วงอารมณ์มันคมบาด
ตัดขั้วใจจนขาด...บาดคืนหนาว
ดื่มพิษที่หล่นร่วงจากดวงดาว
แล้วก้าว สู่นิทรา...บนฟ้าไกล
บางครั้งไฟลุกซ่านวิญญาณขบถ
จึงแหกกฎบดชะตาคว้าวันใหม่
ชิงชังการกัดกลืนของปืนไฟ
แต่มิได้ ชิงชัง ฝั่งมนุษย์
เมื่อโลกเคลื่อนเพื่อนพ้องถูกจองจำ
ความมืดดำก็ย่างกรายไม่สิ้นสุด
เมื่อความตายตอกย้ำความชำรุด
ใครจะขุดหลุมศพแล้วกลบดิน
นั่นมันก็นาน นานแสนนาน
ที่วิญญาณชำแรกโลกแตกบิ่น
ฉันจึง ปลอมตัวเป็น ศิลปิน
เพื่อจุมพิตก้อนหิน...อันบิ่นร้าว
เขียนจดหมายไปสู่...อนูบีส
ท่านจะขีดชะตาใครในคืนหนาว
ฉันยังดื่มพิษที่ร่วงจากดวงดาว
เขียนเรื่องราว อันคมบาด...ลงกระดาษใจ
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)