(ในความทรงจำ)
เมื่อเรานั้นตั้งคำถามทำอย่างไร
ประเทศไทยไม่เหมือนเดิมไม่เหมือนก่อน
บทเพลง (ในความทรงจำ) ยังเว้าวอน
เสียงแผ่วอ่อนผ่อนจางตรงกลางเพลง
ประเทศนี้มีประชาผู้เป็นใหญ่
มีสิทธิ์เสียงเลือกได้ใช่พูดเบ่ง
แล้วทำไมไยต้องมองเกรงเกรง ?
กับอำนาจข่มเหงเผด็จการ
จะต้องรอต่อไปใช่หรือเปล่า ?
มีแต่เงาอธิปไตยใช่ไหมท่าน ?
ความหวังเราคือขับไล่พวกใจมาร
ที่ดักดานดักแดกละแวกเมือง
เมืองที่บอกไร้คนจนเมื่อปีก่อน
เสียงเห่าหอนไม่คลอนคลายหมาตัวเขื่อง
ยิ่งมันอยู่ก็รู้จะเปล่าเปลือง
ไฟสุมแน่นแค้นเคืองในเมืองเรา
ความหวังเก่าในปีใหม่ในทรงจำ
ถีบระยำต่ำใต้ให้ตรงเป้า
ลบระบอบไม่ชอบธรรมให้หมดเค้า
เลือนเขม่าควันไฟให้หมดไป
บทเพลง (ในความทรงจำ) อันคร่ำคร่า
มีแต่คนบอดบ้าสิ้นสงสัย
ว่าบ้านเมืองกระเตื้องช้ากว่าบ้านใคร
เพราะเหตุใดไทยจึงไม่พัฒนา
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)