กวีประชาไท: กรรมกรในชนบท

ประชาไททำหน้าที่เป็นเวที เนื้อหาและท่าที ความคิดเห็นของผู้เขียน อาจไม่จำเป็นต้องเหมือนกองบรรณาธิการ

แดดตอนบ่ายทรายดินถิ่นชายขอบ
ใบไม้กรอบ หญ้าเฉาแห้ง แล้งขุกเข็ญ
ลมร้อนพัดเป่าร้อน--เหงื่อกระเซ็น
ปูดโปนของเส้นเอ็นเห็นแจ่มชัด

สักกะสี โครงเหล็ก และลวดเชื่อม
ปีนหยิบเอื้อมเชื่อมโครงงานถนัด
กลางแสงแดดแผดไหม้กล้ามเป็นมัด
กิจวัตรจัดวางอย่างลงตัว

ฤดูแล้งแห้งดินหินระแหง
ก่อสร้างแต่ง บ้าน ห้องหับ เร่ไปทั่ว
ออกหาเงินด้วยเหงื่อเพื่อครอบครัว
บ้านยังคงหลังคารั่วตรงครัวไฟ

แม่ก็แก่แม่ก็เฒ่าเฝ้าแต่บ้าน
มิรู้ว่าจะอยู่นานสักเท่าไหร่
กฏชีวิตมิบิดเบือนเลือนสิ้นไร้
ความเป็นจริงรู้แก่ใจ ใครทั้งนั้น

ชนบท พูดง่ายง่ายว่าบ้านนอก
เหมือนดั่งคอกขังคนให้ด้นฝัน
แต่ชีวิตแต่ละใครมิเหมือนกัน
ความผูกพัน ทางเลือก เลือดหรือน้ำ

รอฤดูทำนาให้มาถึง
สายฝนซึ่งจะหยาดลงดินต่ำ
ได้แต่คิดได้แต่บ่น บ่นพึมพำ
ตอนนี้ต้องทนทำกรรมกร

 

 

ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)

ติดตามประชาไทอัพเดท ได้ที่:
Facebook : https://www.facebook.com/prachatai
Twitter : https://twitter.com/prachatai
YouTube : https://www.youtube.com/prachatai
Prachatai Store Shop : https://prachataistore.net
สนับสนุนประชาไท 1,000 บาท รับร่มตาใส + เสื้อโปโล

ประชาไท