มีนาคม ลมฤดูร้อนพัดอ้อนออด ร่างลมลอดลำไม้ร่ายไล้ร่าง
ร่างของลมโลมเปลือกไม้ไปพลางๆ ตัวลม อย่างที่เห็นเร้นใบไม้
ลมรูปร่างอย่างไรไม่อาจเห็น แต่ลมเป็นลมหายใจให้เราได้
ฤดูร้อนอ้อนออดใครถอดใจ โถยังไม่เมษาแท้แค่ต้นฤดู
อารมณ์คนข่มไม่ไหวคนใจร้อน ไม่ลดทอนเวลาข้าชอบขู่
อารมณ์ใครใคร่ยั่วตัวกูของกู เหมือนยั่วงูให้ฉกตลกเรา
เสียงเพลงหนักแผ่นดินได้ยินอีกแล้ว ฟังแว่วแถวไทยแลนด์แสนสร้อยเศร้า
6 ตุลา 2519 ราวลืมเงา ยักษ์ใหญ่เข้าเมืองมาหากินคน
วิธีการหมากกลคนนั่งคิด เพื่อพิชิตพิชัยสงครามตามแห่งหน
ขณะพระแผ่เมตตาสู่สากล ท่องบทมนต์ให้พ้นทุกข์ทุก ๆ ชาว
เกิดเล่ห์กลคนชนะในประจัญ การแข่งขันเขาเอาเปรียบเทียบดำขาว
ใส่สีเทาเข้าแข่งตำแหน่งยาว ทุกครั้งคราวเลวร้ายทำหลั่งน้ำตา
อารมณ์ใครในเครื่องแบบปวดแสบร้อน ใหญ่ยอกย้อนซ่อนนัยยะปรารถนา
กลการแต่งบทละครสอนกันมา ล้วนรักษาอำนาจบาตรใหญ่ตน
คงไม่เคยคิดว่าประชาธิปไตย ใครเป็นใหญ่แท้จริงลิงล่องหน
บทละคร 6 ตุลาฆ่าประชาชน ตามด้วยเมษายน 2553 ร้อนความเลว