เราคารวะ สดุดี วีรชน
ชีวิตตน สละร่าง สู่วางวาย
เพื่อได้มา ซึ่งประชา ธิปไตย
ดำรงไว้ ใช้นำพา อารยธรรม
ประเทศไทย ประวัติศาสตร์ ชาติมนุษย์
กว่าจะรุด รุกคืบหน้า ฝ่าบอบช้ำ
ผ่านซวนทรุด อมนุษย์ อยุติธรรม
ถูกเหยียบย่ำ เลือดน้ำตา ทาแผ่นดิน
อำมหิต ถือสิทธิ์ขาด บาตรใหญ่ยักษ์
จึงประจักษ์ ประชาชน มิทนหมิ่น
แลกชีวิต สิทธิ์เสียงชน จงยลยิน
ศพสูญสิ้น แด่วิญญา สถาพร. . .
. . .เหตุการบ้าน การเมืองผ่าน อีกกาฬสมัย
เฝ้าเสือกไส ล้มเลือกตั้ง พังครืนคลอน
โค่นรัฐ ทำประชา ธิปตอน
“ปฏิรูปก่อน” ซ้อนเกมกลัด “รัฐประหาร”
ทุกผู้คน เมื่อตนตาย กลายเป็นผี
เป็นชาติพลี “วีรชน” คนกล่าวขาน
อาชญากร กะล่อนล่า เหนือตราศาล
ศพประจาน เผด็จการ พาลพร่าเผา
วีรชน โดนเข่นฆ่า อีกคราหนึ่ง
มิคำนึง ถึงวีรกรรม นำหลักเสา
ริบสิทธิ์เสียง เอียงตราชั่ง ฝังเทียมเท่า
ใจดวงร้าว เราเพรียกหา “ธรรมา-ประชาธิปไตย!”.