ย้อนความหลังเมื่อปีครึ่ง  วันที่พึ่งได้รับสัญชาติใหม่
ย่อมมีเพื่อนที่เกิดในไทย ร่วมดีใจกับบัตรนี้
แต่ยังมีพี่น้องร่วมชะตา เกิดออกมาคาบเกี่ยวบนแผนที่
สิทธิขั้นพื้นฐานแทบไม่มี ชั่วนาตาปียังไร้ซึ่งตัวตน

โดนกดทับจากอำนาจรัฐ ถูกบีบบังคับให้ขัดสน
ไม่มีสิทธิจับแม้บัตรคนจน ผ่อนรถยนต์ก็ชื่อเจ้านาย
ถูกจำกัดการเดินทางข้ามจังหวัด ถูกจำกัดการเข้าถึงเมือง เหมือง ฝาย
ชีวิตเราแทบไม่รู้จักความสบาย อีกกฏหมายบ้านเมืองก็บ่มนาน

อุปสรรคชีวิตมาดักฝัน  
หยุดชะงักงันอยู่อย่างนั้น

เลือกตั้งครั้งนี้ไม่มีคนพูดไม่มีคนฟัง 
แต่ฉันยังมีหวังจากข้างหลังของเธอ