หลายๆคนที่ออกไปใช้สิทธิในการเลือกตั้งเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา คงจะรู้สึกสงสัยไม่น้อยว่า นักการเมืองที่ตนเลือกและลงคะแนนให้ไปนั้น ถึงนาทีนี้ยังจะทำตามสัญญาที่ให้ไว้อย่างไม่มีเงื่อนไขหรือไม่ โดยเฉพาะคำบอกเล่าหรือคำสัญญาที่ว่า “จะหยุดการสืบทอดอำนาจของ คสช.” และ คำว่า “เป็นนักการเมืองในระบอบประชาธิปไตยฯ”

เพราะหลังจากที่ผ่านวันเลือกตั้งมาแล้ว บรรยากาศและทิศทางการเมืองดูว่าจะเปลี่ยนไป หลายคนที่เคยพูด เคยประกาศ และบางคนที่บอกว่าสนับสนุนระบอบประชาธิปไตย ยังทำตัวเฉยๆ เงียบๆ ไม่พูดไม่จาหรือแสดงออก บางคน บางพรรคก็ยังอ้ำอึ้งไม่มีความแจ้งชัด ผิดไปจากวันที่พูดจาหาเสียง เอาแต่ท่องบ่นว่ารอคะแนนให้ชัดเจนก่อน หรือรอวันที่ 9 พฤศภาฯ

ยิ่งเมื่อมองไปที่ พรรคการเมืองกลุ่มหนึ่งที่ออกมายืนยันแสดงจุดยืนทางการเมืองอย่างชัดเจนแล้ว ปรากฎว่าในพรรคการการเมืองกลุ่มนั้น ไม่มีพรรคที่ตนเองลงคะแนนให้ ก็คงยิ่งทำให้สงสัย

สงสัยว่า ทำไมจึงไม่ออกมาแสดงออกร่วมกับพวกเขา เพราะการแสดงออกที่เห็นนั้นเป็นไปเพื่อยืนยันแค่ว่าไม่เอา “คสช.” ซึ่งเป็นเพียงข้อผูกมัดเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น ซึ่งก็หมายถึงความเป็นนักการเมืองในระบอบประชาธิปไตยนั่นเอง ไม่ได้มีเหตุผลอื่น

ดังนั้น จากความสงสัยจึงเริ่มเปลี่ยนไปเป็นความเชื่อที่ว่า พรรคการเมืองเหล่านั้นกำลัง “ผิดคำสัญญา” ที่เคยให้ไว้

การเอาหรือไม่เอา คสช. ในขณะนี้มีความสำคัญมาก จากคะแนนและผลการเลือกตั้งที่ออกมา(ไม่เป็นทางการ) ได้ชี้ชัดให้เห็นแล้วว่าประชาชน กว่า2/3 หรือ 3/4 ของผู้ออกมาใช้สิทธิ ต้องการการเปลี่ยนแปลง ต้องการก้าวพ้นไปจากกลุ่มอำนาจที่มาจากการรัฐประหาร ด้วยการฝากความหวังไว้กับพรรคการเมือง นักการเมือง ที่เขาชื่นชอบ เชื่อมั่นเชื่อถือ แล้วทำไมยังมีพรรคการเมือง นักการเมืองจำนวนไม่น้อยยังสงวนท่าทีไม่มีความชัดเจน

และทำไมจึงไม่เข้ามาร่วมมือกันฟื้นฟู “ระบอบประชาธิปไตยที่มีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข” อย่างพร้อมเพรียง หากว่าเป็นนักการเมืองและพรรคการเมืองในระบอบประชาธิปไตย

มัวรีรออะไรกันอยู่ หรือต่อรองอะไรกัน จนลืมว่าการฟื้นฟูระบอบประชาธิปไตยเป็นปัญหาเร่งด่วนและมีความสำคัญ เพื่อมันจะนำไปสู่การแก้ไขปัญหาอื่นๆให้กับประชาชนได้

พรรคการเมืองหรือนักการเมือง (จำนวนหนึ่ง)ไม่รู้เรื่องนี้หรืออย่างไร? จะยอมให้มีการยึดอำนาจไปจากประชาชนอีกครั้งผ่านกระบวนการเลือกตั้งเช่นนั้นหรือ? แยกกันไม่ออกหรืออย่างไร?

การออกมาแสดงความชัดเจนในฐานะของผู้แทนปวงชนจึงเป็นเรื่องที่มีความสำคัญ นอกจากจะลดข้อสงสัยต่างๆได้แล้ว ยังสามารถสร้างความศรัทธาต่อสถาบันทางการเมืองที่ตนเองสังกัดได้อีกด้วย ที่สำคัญยังเป็นการพิสูจน์ว่า นักการเมือง พรรคการเมือง ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่เคยถูกกร่นด่าประณาม

การเลือกตั้งครั้งนี้ เป็นความหวังของประชาชนส่วนใหญ่ที่ต้องการเห็นความเปลี่ยนแปลงเพื่อนำประเทศไปสู่สิ่งที่ดีกว่า ต้องการอนาคตที่ดีกว่า รวมถึงเอาเสรีภาพที่ถูกยึดครองไปกลับคืนมา หลังจากที่ถูกกดทับมาอย่างยาวนาน

แต่ความหวังทั้งหมดนั้น คงต้องสูญเสียโอกาสไป หากการเลือกตั้งในครั้งนี้ยังมีนักการเมืองและพรรคการเมือง (หลายพรรค) ไม่ให้ความสำคัญ หลงลืมคำมั่นสัญญาที่เคยให้ไว้กับประชาชน การเปลี่ยนแปลงอย่างสันติวิธีนั้นก็คงจะเกิดขึ้นไม่ได้

อย่าให้ประชาชนต้องออกไปเดินถนนเพื่อทวงสัญญาเลยนะท่านมหาจำเริญทั้งหลาย….!!?