สีแดงนั่นไม่ใช่เลือด
คือน้ำหวานในขนมหวานของเผด็จการ
ชีวิตประชาชนบดโม่ผ่านไฟเปลี่ยนรูป
เรากลายเป็นปิศาจ
ฆ่าไม่ตาย
เขาเพียรหาวิธีครั้งแล้วครั้งเล่า
เปลี่ยนให้เป็นฝุ่น
ทำให้เป็นลูกค้า
ขังเป็นนักโทษ
เคี่ยวเป็นน้ำหวานสีแดงราดบนขนมหวานของเผด็จการ
ปิดปาก เราเปล่งเสียงตะโกนก้องใจ
ปิดตา เราเห็นในความคิด
ปิดหู ใจเราได้ยิน
กะลาครอบเราไม่ได้
กลายเป็นพวกเขาตื่นตระหนกอึดอัดคับข้องอยู่ในกะลาของเขาเสียเอง
สีแดงนั่นไม่ใช่เลือด
คือน้ำหวานในขนมหวานของเผด็จการ
ในอุณหภูมิปกติน้ำแข็งละลาย
ในแสงสว่างเราเห็นถ่านเป็นสีดำ
กระทั่งฝุ่นผงเราก็มองเห็น
และเรารู้ว่าฝุ่นผงเกิดขึ้นอย่างไร
กองกำลังอาวุธของเขาฆ่าเราครั้งแล้วครั้งเล่า
แต่ว่าเราคือปิศาจ
ชีวิตประชาชนบดโม่ผ่านไฟเปลี่ยนรูป
เรากลายเป็นปิศาจ
เรายังต่อสู้
และเราไม่กลัวสีแดง
แม้ว่าสีแดงนั้นจะคือน้ำหวานของเผด็จการ
ชีวิตประชาชนบดโม่ผ่านไฟเปลี่ยนรูป
เรากลายเป็นปิศาจที่ฆ่าไม่ตาย