หลายคนคงได้ยินข่าวเรื่องการใช้ไม้เรียว การกร้อนผม การแหกผม ทำให้มีประเด็นดราม่ากันอยู่บ่อยครั้ง และเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างสม่ำเสมอ ถึงแม้กระทรวงศึกษาธิการจะไม่อนุญาตให้ใช้ไม้เรียวหรือแหกผม แต่มันเป็นได้แค่ลายลักษณ์อักษรที่ปรากฏอยู่ในกฎหมายเพียงแค่นั้น

ในความเป็นจริงแล้วในหลายโรงเรียนที่ผู้เขียนเองประสบพบเจอยังมีการแหกหรือกร้อนผมของนักเรียน และมีการใช้ไม้เรียวในการทำโทษเด็ก ทั้งๆ ที่ในกฎหมายหรือกฎของโรงเรียนก็ไม่ได้อนุญาตให้ครูใช้อำนาจในความเป็นครูลงโทษโดยใช้ไม้เรียวแม้แต่น้อย แต่สิ่งที่เกิดขึ้นมันเป็นเหมือนวัฒนธรรมที่ถูกต้องดีงามเพราะว่าครูหลายคนถูกปลูกฝังมาว่า “ได้ดีเพราะไม้เรียว” และคำว่า “ระเบียบวินัย” ซึ่งถ้านักเรียนออกมาตั้งคำถามหรือต่อต้านกับสิ่งที่เกิดขึ้นก็จะถูกมองว่าเป็น “พวกหัวรุนแรง” หรือ “พวกเนติวิทย์” (ผู้เขียนโดนมาเองกับตัว) และอาจจะกลายเป็นคนหัวแข็งไม่เชื่อฟังผู้ใหญ่ หรืออาจโดนครูหมั่นไส้ ทำให้ไม่ค่อยจะมีใครกล้าที่จะลุกขึ้นมาโต้แย้งอย่างตรงไปตรงมา 

อีกอย่างหนึ่งคือสังคมไทยยอมรับในระบบอำนาจนิยม ทำให้ไม่ค่อยจะมีใครพูดหรือถกเถียงปัญหาในโรงเรียนกับครู เพียงเพราะเชื่อว่าครูเป็นของสูงหรือเป็นผู้มีบุญคุณล้นพ้น หรือถ้าใครพูดออกไปอาจทำให้ครูหมั่นไส้เหมือนที่บอกในตอนแรกแล้วอาจทำให้ครูให้เกรดลดน้อยลง และการยกฐานะของผู้สอนขึ้นมากกว่าปกติ อาจเป็นสาเหตุหนึ่งในการทำให้ครูใช้อำนาจเกินไปจนทำให้นักเรียนไม่กล้าแสดงความคิดเห็นหรือโต้แย้งในสิ่งที่เป็นผลกระทบกับตนเองโดยตรงและครูก็ไม่รู้สึกผิดกับสิ่งที่ตนเองกำลังทำอยู่เพราะ “ลุแก่อำนาจ” หรือทำในนามของ ความหวังดี”

ปัญหานี้ถูกจุดประเด็นขึ้นถกเถียงกันในสังคม และกลายเป็นดราม่าหลายต่อหลายครั้ง แต่แก้ไขไม่เป็นที่สำเร็จ อาจเป็นเพราะการปลูกฝังในสังคม ค่านิยมที่ส่งต่อกันมา ต่อให้มีกฎหมายที่เปิดกว้างแค่ไหนก็อาจจะแก้ไม่สำเร็จถ้าไม่แก้ที่ระบบการศึกษาที่ปลูกฝังกันมาจากรุ่นสู่รุ่น และจะยังเป็นประเด็นดราม่ากันต่อไปอย่างไม่จบสิ้น