เกิดเป็นไพร่ใต้แผ่นฟ้า ก็ควรค่าความเป็นไพร่
อย่าคิดอ่านซึ่งการใด อันก่อเกื้อเพื่อเผ่าตน

จงก้มหน้ากระทำกิจ อย่าเสือกคิดให้สับสน
อย่าเรียกร้องให้ร้อนรน สำนึกรู้ในใจตัว

จงนอนราบกราบที่พื้น ให้ท่านยืนย่ำเหยียบหัว
ท่านควบคุมเช่นควายงัว เพราะไพร่โง่และงมงาย

อย่าเงยหน้าถามหาเหตุ ด้วยพระเดชท่านดุร้าย
ต้องซาบซึ้งมิเสื่อมคลาย เกิดเป็นคนใต้พระคุณ

อย่าสงสัยอย่าไต่ถาม อย่าวู่วามจักว้าวุ่น
ท่านคนดีผู้มีบุญ อย่าบ่นบ้ามิบังควร

ต้องยินยอมน้อมคำนับ จงสดับความดีล้วน
อย่าทึกทักอย่าทบทวน เพื่อทวยเทพจงทุ่มเท

ละรูปนามความกระสัน จงตั้งมั่นอย่าหันเห
อย่าแปรปรวนอย่ารวนเร ต้องจงรักต้องภักดี