ท่ามกลางวิบัติศรัทธาต่อการตั้งรัฐบาล การแก่งแย่งช่วงชิงตำแหน่ง ทั้งในพรรคร่วมและพรรคแกนนำ การสรรหาแต่งตั้งกันเองมาเป็น 250 ส.ว. ก็มีเรื่องน่าขัน ว่าเมื่อพรรคฝ่ายค้านวิจารณ์การแต่งตั้งพวกพ้องญาติพี่น้อง กวาดต้อนนักการเมืองยี้ ฯลฯ สื่อที่เชียร์ลุงสุดลิ่มก็ย้อน ทักษิณทำมาก่อน

ฟังแล้วหัวร่อแทบตาย ไม่อายตัวเองบ้างหรือไร ไม่เหลือตรรกะอะไรให้อ้าง นอกจากทักษิณทำได้ ลุงก็ทำได้ อุตส่าห์ปิดเมืองขัดขวางเลือกตั้ง ปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง คลั่งจะเป็นจะตาย สุดท้ายอ้างทักษิณมาปกป้องลุง

ปัดโธ่ ถ้าทักษิณคุมกองทัพได้ ตั้ง ผบ.เหล่าทัพมาโหวตให้ตัวเองได้ ป่านนี้ ก็ไล่ทักษิณไม่สำเร็จหรอก

แล้วไหนล่ะ ธรรมาภิบาล 4 คำถาม 6 คำถาม ทำทุกอย่างเพื่อเอาชนะทักษิณ แล้วคนดีเหลืออะไรบ้าง ความต้องการโค่นล้มทักษิณทำให้เกิดรัฐประหาร ทำลายประชาธิปไตย ความต้องการสืบทอดอำนาจ ทำให้ใช้กติกาที่ไม่ยุติธรรม ช่วงชิงอำนาจโดยไม่ชอบธรรม พร้อมทั้งใช้เนติบริกร ถดแถแบบศรีธนญชัย สุดท้ายก็ไม่เหลืออะไรเลย แม้แต่ความละอาย หิริโอตตัปปะ คุณจะอ้างตนเป็นคนดีมีศีลธรรมได้อย่างไร ถ้าได้อำนาจมาจากกติกาที่เอาเปรียบคนอื่น

พลังอนุรักษนิยมสุดขั้วสุดโต่งที่หนุนการสืบทอดอำนาจวันนี้ จึงไม่เหลือเหตุผลให้อ้าง นอกจากความพยายามแถไถ ไม่สามารถถกเรื่องหลักการ ความผิดชอบชั่วดีที่เป็นหลักของบ้านเมือง แต่หันไปใช้การปลุกความเกลียดชังให้ร้ายฝ่ายตรงข้าม ว่าถ้าไม่มีการสืบทอดอำนาจแล้วจะเป็นภัย

กระทั่งเห็นพานไหว้ครูสะท้อนจิตสำนึกใสซื่อของเด็ก ว่า 250 ส.ว.สำคัญกว่าประชาชนหลายล้านคน ไม่เป็นธรรม ก็ยังคลั่งชี้หน้าว่ามีคนอยู่เบื้องหลัง ปลุกเรดการ์ดล้มล้างวัฒนธรรมความเป็นไทย

โดยเฉพาะการปลุกความเกลียดชังพรรคอนาคตใหม่ โดยอ้างความจงรักภักดี แล้วผูกขาดความจงรักภักดีไว้กับพวกตน พวกที่สนับสนุนการสืบทอดอำนาจเผด็จการเท่านั้น ทั้งที่ภาพเก่าจากปี 2553 ควรให้บทเรียนว่า การอ้างสถาบันสูงสุดมาเอาชนะกันทางการเมือง ส่งผลเสียอย่างไร

มิตรสหายในเฟซท่านหนึ่งกล่าวไว้ การโต้เถียงทางการเมืองในวันนี้ ไม่ใช่เรื่องระหว่างวัย ระหว่างเสรีนิยม อนุรักษนิยม อะไรเลย แต่เป็นเรื่องระหว่างคนที่ยังพอมีใจเป็นธรรมอยู่บ้าง กับคนที่มืดมนเห็นผิดเป็นถูก ลูกหาบสอพลอของระบอบศรีธนญชัย เท่านั้นเอง

หรือถ้าพูดแบบพุทธก็ต้องเรียกว่า เป็นการต่อสู้ระหว่างสัมมาทิฐิ กับมิจฉาทิฐิ เพราะกระทั่งอนุรักษนิยมที่แท้จริง ก็ต้องเห็นแก่ศีลธรรมความสุจริต ที่กำลังพังทลาย

ว่าตามความจริง ความคิดอนุรักษนิยม ที่ชาวโลกเรียกว่า “ฝ่ายขวา” มีหลายเฉด แต่ในประเทศนี้ พวกที่เสียงดังกลายเป็นพวกสุดขั้วสุดโต่ง ปิดเมืองขัดขวางเลือกตั้งเชียร์รัฐประหาร แล้วก็อ้างชาติ ศาสน์ กษัตริย์

พรรคการเมืองอนุรักษนิยมในประเทศนี้ ไม่เคยชนะเลือกตั้ง คนดีในอุดมคติของฝ่ายอนุรักษนิยม มักพังอย่างน่าอนาถ ถ้าไม่กลายเป็นปลัดประเทศ เชื่องช้า เอาดีใส่ตัวเอาชั่วใส่คนอื่น ก็ดีแต่พูด แพ้ย่อยยับ

ลองนึกภาพพรรคคอนเซอร์เวทีฟ พรรครีพับลิกัน หรือพรรคขวาใหม่ในยุโรป พวกเคร่งศาสนา ต้านผู้อพยพ ฯลฯ ที่พุ่งขึ้นมาเป็นฟีเวอร์ในระยะหลัง ในเมืองไทยไม่ยักเกิด กลับมาเกิดพรรคอนาคตใหม่

ลองนึกภาพกลับกัน ภาพในฝันของอนุรักษนิยมไทย ถ้ามีคนดีคนซื่อตั้งพรรคยึดมั่นวัฒนธรรมประเพณี ศีลธรรมความเป็นไทย ฯลฯ หาเสียงระบบใหม่ ใช้โซเชี่ยล ไม่ใช้หัวคะแนน ใช้เงินบริจาคเงินยืมแค่ร้อยกว่าล้านบาท จะชนะถล่มทลายได้ 80 กว่าคนอย่างพรรคอนาคตใหม่ไหม

พรรคมหา 5 ขันเคยหาเสียงโดยใช้ฝาเข่ง ชนะถล่มทลาย แต่นั่นก็เพราะต้านเผด็จการ รสช. ไม่ใช่พลังผักสักเท่าไหร่

ความฝันของอนุรักษนิยมไทยไม่เคยเป็นจริง และยิ่งห่างไกลไปทุกวัน ยิ่งมีเลือกตั้งก็มีแต่จะแพ้ "คนดีลิเบอรัล” เพราะอนุรักษนิยมไทยฝังหัวอยู่กับการพึ่งพิงอำนาจปืน อำนาจรัฐ พึ่งกฎหมายภิวัตน์ ทำลายคู่แข่ง กอดวัฒนธรรมดั้งเดิม โดยไม่ยอมเปลี่ยนแปลง

แม้กระทั่งความฝันที่จะพึ่งพิงอำนาจทหาร อำนาจรัฐราชการ เอาเข้าจริงก็สิ้นหวัง สฤษดิ์ถนอมลงเอยด้วยการยึดทรัพย์ รสช. คสช. ก็ลงเอยด้วยการตั้งพรรคดูดนักการเมืองที่พวกตนเคยประณาม เพื่อสืบทอดอำนาจ

8.4 ล้านเสียง มีคนนิยมจริงสักเท่าไหร่ ส่วนใหญ่ก็มาจากฐานนักการเมือง แล้วพวกอนุรักษนิยมสุดขั้วสุดโต่ง จริงๆ มีสักเท่าไหร่ ทำเป็นเสียงดัง

การเมืองจะพัฒนา ถ้ามีพรรคอนุรักษนิยมลงเลือกตั้งจริงจัง แข่งกันหาเสียงสร้างศรัทธา ไม่อาศัยการเมืองระบบเก่า แต่อ้าว พรรคกำนันก็ได้ ส.ส. 5 คนเท่านั้นไม่ใช่หรือ แพ้พรรคตู่ จตุพร ด้วยซ้ำ

เผยแพร่ครั้งแรกใน: ข่าวสด www.khaosod.co.th/hot-topics/news_2641247