ควันบุหรี่ที่พวยพุ่งก่อนรุ่งเช้า
ม่านความเศร้าเข้าปะทะแผ่ขยาย
อ้อยอิ่งบนเวลานาฬิกาตาย
อาการคล้าย อกหัก เพราะรักร้าว
Fuck ให้ความอสัตย์อันบัดซบ
Fuck จุดจบ เสียงร่ำร้อง ของหนุ่มสาว
Fuck ให้กับ ห้วงฝันอันยืดยาว
Fuck เรื่องราว ร้าวเป็นจุล ที่หมุนวน
Fuck ระบอบมืดดำบ่อนทำลาย
Fuck ความตายแห่งเสรีที่แตกหล่น
Fuck แด่คน หม่นเศร้า ไม่เท่าคน
Fuck คืนหม่น ของคนเศร้า เกือบเท่ากัน
ต่อให้ใจร้าวกว่านี้สักกี่เท่า
ม่านความเศร้า กุมราตรี สักกี่ฝัน
เถิดจุดไฟปรารถนาแห่งสามัญ
ข้ามคืนวันอันปวดร้าว...แม้ยาวนาน
บาดแผลที่ ได้มาใหม่ใช่จุดจบ
สนามรบประชาธิปไตยไร้อาวสาน
หากเรายังมีสิทธิ์ในจิตวิญญาณ
อุดมการณ์จักหยัดยืนเหนือคืนนี้
เมล็ดพันธุ์แห่งเงาที่เราหว่าน
จะทะยานแตกกิ่งใบเป็นปลายกระบี่
พลิ้วตวัด ตัดเปลวฝัน พวกขันที
ทวงศักดิ์ศรี ไร้เศร้า ของเราคืน!
เสรีภาพทางศิลปะ คือเสรีภาพของมวลชน
fuck you
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)