มองสังคมอมทุกข์ยุคสมัย ครอบงำใครไว้ใต้ฟ้าน่าพิศวง
หัวใจของประชาชีที่งุนงง คล้ายหลอกหลงทางไปในวี่วัน
ซดเหล้าขาวเหล้าต้มอีกดมกาว หลากเรื่องราวตอบถามความยาวสั้น
เป็นผู้ใช้แรงงานผ่านสารพัน รับจ้างกันทุกงานการปรับปรุง
ทุกเรื่องเบื้องต่ำชั้นยันที่สูง พ่อแม่จูงลูกหญิงชายมาหมายมุ่ง
เสร็จไร่นามาเมืองอันเฟื่องฟุ้ง พี่ป้าน้าลุงยุ่งการงาน
การงานผ่านเรี่ยวแรงแห่งชีวิต เราอุทิศเพื่อค่าแรงแข่งสังขาร
ก่อนร่างร่วงโรยสุข ทุกข์รุกราน จินตนาการผ่านเหงื่ออันเรื่อเรือง
มองดูเขาขับรถเก๋งเร่งเสียงดัง อยากจะนั่งข้างในใส่เสื้อเหลือง
ส่งลูกเรียนชั้นนำประจำเมือง เผื่อจะเฟื่องฟุ้งฟ้ากว่าฝุ่นธุลี
แม่รับจ้างล้างจานประจำทุกค่ำเช้า อยู่ร้านข้าวต้มโต้รุ่งในกรุงศรี
พ่อขึ้นยอดตึกใบหยกตลกดี งานที่มีขัดกระจกฝุ่นรกเมือง
ส.ส.เขาหาเสียงเลี้ยงคะแนน วางแผนแสนสร้างสรรค์นั้นปลดเปลื้อง
ขึ้นค่าแรงขั้นต่ำย้ำเนือง ๆ ให้เป็นเรื่องนโยบายที่ขายดี
ทั้งพ่อแม่ลุงป้าพาลงคะแนน ให้เป็นแสนล้านเสียงพอเพียงที่
จนได้เห็นเป็นคณะรัฐมนตรี ความหวังมีรายได้เพิ่มเริ่มไหมเอย?