คุณเป็นนักศึกษา
มีหน้าที่เรียนวิชาที่ข้าสอน
เกรดคือตัวชี้วัดหรือตัดทอน
รับผิดชอบหรือผุกร่อน...ในตัวตน
ถึงแม้คุณมีศักดิ์ศรี
เป็นคนดีในโลกที่เศร้าหม่น
แต่ชีวิตการทำงานของคน
เขาวัดผลด้วยตัวเลขเพื่อเสกงาน
ฉันสดับความอ้างว้างในบางคลาส
ลมประหลาดไหวติงและวิ่งพล่าน
ถอนหายใจ ในบางฝัน ไร้วันวาน
สัมผัสการเคลื่อนผ่าน...ของวารวัน
พวกท่านผลิตหุ่นยนต์มนุษย์
ฝังความชำรุดในความฝัน
กรอบความคิดบิ่นหักจึงผลักดัน
ให้เธอเขาเราฉัน...ไร้หัวใจ
พวกเราไม่ได้กลิ่นดินระเบิด
ไม่เคยเปิดประตูรับความอ่อนไหว
ภาพความตายไม่เคยเห็นเป็นอย่างไร
มีเพียงความเงียบใบ้อยู่ในเรา
เราจะไม่ยอมให้ใจชำรุด
อย่าได้ขุดฝังชิปอันดิบเศร้า
เพื่อครอบงำชีวิต ความคิดเรา
มืดสว่าง แสงหรือเงา เราเลือกเอง
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)