1.
เด็ดดอกพะยอมดง
ก้มลงกราบแผ่นดิน
ละคำฉินสิ้นขาด
เหล่าทวยราษฎร์เดือดร้อน

นอนกลางคืนสะดุ้ง
รัฐหมายมุ่งชีวิต
ละเมิดสิทธิมนุษยชน
บนที่ดินทำกิน

ใช้เป็นสินเพาะปลูก
ประสาลูกชาวไร่
ให้ได้อยู่อาศัย
งานหนักไม่เคยหน่าย

บ่หมายต้นไม้ใหญ่
ใช้ไม้ไผ่ทำฟาก
มุงฟากใบหญ้าคา
ตามประสาชาวบ้าน

บ่คร้านงานชุมชน
ทำตนอยู่ในกฎ
บ่มิคดทดท้อ
นี่แหละหนอหมู่เฮา

ฮักโคตรเหง้าเหล่ากอ
ต่อเชื้อแนวนำผูก
ก่อเกิดลูกหลานเหลน
บ่เป็นคนเกียจคร้าน

การงานเวียกสำเหนียกเสมอ
บ่เผลอเลอลืมตน
คนบ้านนอกคอกนา
ถูกข้อหาบุกรุก

จับเข้าคุกคอกขัง
รัฐถือสั่งอย่างสัตว์
เร่งขจัดคัดออก
สวมปลอกคอตะพายสน

คนคือกันแม่นบ้อ
ขอทำทานได้ไหม
แผ่นดินไทยผืนนี้
หรือเพียงมีเช่าจอง

ของหน่วยงาน ออป.
ฉ้ออ้างเอาไปปลูกป่า
ไร่ยูคาลิปตัส
ตัดต้นไม้สัมปทาน

สร้างบ้านทำรีสอร์ท
ตลอดทำสนามกอล์ฟ
ครอบที่ดินป่าสงวนฯ
ทำบ้านสวนชวนจับจอง

ของข้าฯเพียงผู้เดียว
ท่องเทียวครอบครองไว้
เรื่องจริงแท้แน่ไซร้
พ่อใหญ่เอ้ยฯ

2.
โอ้อกเอ๋ยเผยอดสู
เฝ้ามองดูสู่สะอื้น
กลืนกล้ำช้ำอกตรม
ข่มขืนใจไล่ล่า

ใครจะมาช่วยชี้
กู้ศักดิ์ศรีความเหลื่อมล้ำ
ให้แคล้วนำบาศบ่วง
สู่ห้วงแห่งสุขสันต์

ปันที่ดินทำกินกัน
ผลักดันนโยบาย
คลี่คลายในปัญหา
รู้ค่าคนอยู่กับป่า

ร่วมกันหาเหตุผล
ก่อนที่คนอดตาย
กรายกรุมรุมสุมใส่
ในความความหิวปลิวคว้าง

ความมืดมิดริดรอนราน
มืดมัวม่านชีวิต
ขีดเส้นตายจนแต้ม
บ่แย้มบานหาญหัก

หักอกแน่นแก่นใจ
ไร้สิ้นหวังพังพ่าย
รอความตายบดบี้
ปัดทีโธ่ฯ

3.
โสตะแบงแช่งสาบ
กำซาบซดหมดสิ้น
มีแผ่นดินอาศัย
ให้รัฐไทยรับรู้

อยู่ทำไร่ทำนา
รักษาป่าชุมชน
ปลอดชิงปล้นค้นคิด
กระจายสิทธิชุมชน

บนพื้นที่บ้าน"บ่อแก้ว"
กันเป็นแนวขอบเคียง
รัฐหันหาฤาเลี้ยง
พลิกพื้นแผ่นไทย พนา ฯ

@แด่..ชาวบ้านชุมชนบ่อแก้ว ที่ถูกบังคับคดีให้ออกจากที่ดินทำกิน...
อย่างสิ้นไร้ไม้ตอก.