“จงอย่ามัว ถามหา แต่ปากกา
จนลืมว่า ดินสอ ก็ใช้เขียน”
สัจธรรมกำหนด เป็นบทเรียน
อย่าวนเวียน จมปลักกับอะไร

สอนให้รู้ อย่าอยู่ ด้วยเคยชิน
จนต้องสิ้น ความคิด ถึงสิ่งไหน
เลยหลงลืม คุณค่า สิ่งอื่นไป
ว่าสามารถจะใช้ ได้เหมือนกัน

อย่ายึดติด คิดอยู่ กับบางอย่าง
โดยไม่มองรอบข้าง แบบสร้างสรรค์
จนหลงลืม ประเด็นที่สำคัญ
ว่าเรานั้น ต้องการทำอะไร

อย่ามามัวเสียเวลา พึงตระหนัก
ประเด็นหลัก ที่สำคัญ นั้นเรื่องใหญ่
ถ้าจะใช้ เพื่อ“เขียน” จงเข้าใจ
ทั้งปากกาดินสอไซร้ ค่าเท่ากัน