จะให้ฉันพูดได้ยังไงในเมื่อไม่ใช่     จะหลอกใครในโลกหล้าว่าฉันเชื่อ

ปล่อยเวลาผ่านไปในคลุมเครือ     เดี๋ยวก็เบื่อเนื้อเรื่องเก่าเฉาไปเอง

เบื่อมากๆ ฉากโดนฉีกอีกได้แหละ     ฉากลูกแกะกับหมาป่าใครหวาเก่ง

ฉวยบทวายร้ายฉายลายนักเลง     เดี๋ยวเปิดเพลงหนักแผ่นดินทั่วถิ่นดัง

เพราะไม่เชื่อเมื่อไม่เอ่ยเฉยไยผิด     ใครต้องคิดแก้เกี้ยวเสียวสันหลัง

เป็นระเบียบปฏิบัติการจัดตั้ง     ทุกๆ ครั้งต้องฟังชัดรัฐมนตรี

น่าเห็นใจในประโยคชวนโศกเศร้า     ไยจึงเอามาใส่ไว้ไม่ถ้วนถี่

ถ้าแม้เอ่ยออกไปไม่ไยดี     ระบอบที่เขาว่าประชาธิปไตย

ทำลับๆ ล่อๆ ส่อเลี่ยงหลีก     ก็เคยฉีกกี่ฉบับจะนับไหม

ล้วนละเมิดกฎหมายทำลายไป     แล้วร่างใหม่ให้สาระคละดักดาน

หมุนเข็มนาฬิกากลับไม่นับรอบ     ร่างระบอบที่ชอบใจไร้มาตรฐาน

ครั้นชนะกลับจะเฉาเข้าทำงาน     ปฏิญาณอ่านไม่ครบลบรัฐธรรมนู

รัฐธรรมนูญฉบับนี้ดีนักหนา     ผ่านประชามติสิจะสูญ

ใครคุมเกมเกษมสันต์อันไพบูลย์     เหลือค่าศูนย์สีสันให้วันทา

ไม่รู้ค่าประชามติผลิงามหนอ     หรือเขาฉ้อฉลชั่วมั่วกังขา

พล.อ.ประยุทธ จันทร์โอชา     จึงไม่กล้ารักษาสัตย์ตัดรอนเอย