ขอใช้พื้นที่นี้ตอบต่อคนที่เขียนบทความ “โลกจะแตก น้ำจะท่วมโลก แต่สโมฯ รัฐศาสตร์ก็ยังจัดกิจกรรมไร้อนาคต”
“โลกจะแตก น้ำจะท่วมโลก แต่สโมฯ รัฐศาสตร์ก็ยังจัดกิจกรรมไร้อนาคต” โดย เสียงเล็กๆ ที่ไม่ดัง
พี่ขอเรียกคนเขียนบทความว่าน้องนะครับ เพราะจบมาหลายปีแล้ว รุ่นห่างกันเยอะ คนเขียนน่าจะยังเรียนอยู่ และจากที่ดูการใส่อารมณ์ในบทความ น้องคงเป็นผู้หญิงด้วย เรียกว่าน้องคงไม่มีปัญหาใช่ไหมครับ เรารุ่นพี่ รุ่นน้อง สิงห์ดำ พี่เป็นคนทำกิจกรรม ทำสโมฯ ที่น้องว่านี่แหละ ถึงพี่จะจบมาหลายปี แต่ก็รู้สึกเสียหาย เพื่อนๆของน้องที่ทำสโมฯ ก็คงเสียใจที่น้องเข้าใจผิด
จากที่น้องเขียนมายืนยาว ใจความหลักๆที่พี่จับได้ก็คือน้องกำลังเห็นว่า สโมสรนิสิต ต้องจัดกิจกรรมในเชิงการเมือง (ใช่ไหมครับ) อย่างที่บอกให้จัดเกี่ยวกับรัฐประหาร 2549 แต่ความจริงแล้ว เป็นการเข้าใจผิดอย่างรุนแรง คณะรัฐศาสตร์มีหลากหลายคน หลากหลายแนวคิด บางคนก็ไม่สนใจการเมืองก็มี
สโมสรนิสิต เป็นตัวแทนนิสิตมาจากการเลือกตั้ง ทำอะไรก็ต้องถามนิสิตก่อน การบีบบังคับให้มาจัดเกี่ยวกับการเมือง ต้องถามนิสิตส่วนใหญ่ก่อนว่าเขาสนใจจะให้จัดหรือไม่ การที่น้องเอาแนวคิดตนเองมาบอกว่าต้องจัด โดยไม่ได้ถามเพื่อนข้างๆก่อนว่า เขาอินการเมืองกับน้องไหม จึงเป็นเรื่องผิด
สมัยที่พี่เรียนอยู่ เป็นช่วงที่มีการขับไล่เผด็จการรัฐสภา (ขอไม่บอกชื่อ เดี๋ยวถูกหมิ่นประมาท?) อาจารย์ที่สอนพี่ส่วนใหญ่แสดงทัศนะฝักใฝ่ทางการเมืองเลือกข้าง เวลาสอนก็ด่าไปสอนไป ไม่สนใจเลยว่ามีนิสิตที่ไม่เห็นด้วยอยู่ในห้อง เช่นตัวของพี่ น้องคิดว่าถูกไหมล่ะ อาจารย์ยังพอพูดได้เพราะมีอิสระของตัวเอง แต่สโมสรมาจากนิสิตทุกคนจึงต้องจัดกิจกรรมที่อยู่ในขอบเขตที่ไม่กระทบกระเทือนความรู้สึกคนอื่นๆรอบข้างเท่านั้น
ถ้าเป็นเรื่องการเมือง น้องๆทำได้ แต่ต้องถามความรู้สึกคนอื่นๆก่อน ปัญหาอีกเรื่องที่น้องๆ รุ่นหลังๆ บ่นประจำ ที่พี่เห็นคือ สโมจัดกิจกรรมไม่มันส์ ไม่สนุก จืดๆ ไม่เหมือนรุ่นพี่จัด จริงๆ สโมสรนิสิตรัฐศาสตร์ ไม่ได้เป็นรองใครเลยเรื่องจัดกิจกรรมสันทนาการ แต่ตอนหลังถูกทำให้ต้องเกี่ยวกับ "วิชาการ" "การเมือง" โดยอาจารย์ จนทำให้กิจกรรมครึ่งๆ กลางๆ ไม่น่าศรัทธา (น้องคงรู้ใช่ไหมครับว่าอาจารย์คณะเราไม่ค่อยสนับสนุนงบให้นิสิตทำกิจกรรมเท่าไหร่ ทั้งๆ ที่เราเป็นคนทำกิจกรรมเพื่อคณะ ปัญหาดึกดำบรรพ์เลยล่ะ แต่คนที่ไม่ทำกิจกรรมมักไม่ค่อยรู้อ่ะ น้องควรเขียนวิจารณ์การทำงานของอาจารย์ด้วยนะ ไม่ใช่มาวิจารณ์แต่เพื่อนๆ ที่เสียสละเวลามาทำงาน)
สุดท้าย ข้อโต้แย้งของพี่ที่อยากฝากให้น้องคิดคือ น้องเลือกอ้างผิดคนแล้วครับ เปิดมาก็อยากปิดแล้ว ที่อ้างเด็กน้อย โชคดีที่สโมฯ ก็ไม่ได้สนใจด้วย เกรตา ธันเบิร์ก เด็กผู้หญิงที่เป็นโรคออทิสติกวัย 16 ปี ไม่ไปเรียนหนังสือ แต่ออกไปประท้วงโลกร้อน มีคนทำตามเธอเยอะ โดยเฉพาะเด็กๆ ก็บ้าตาม (ขอประทานโทษใช้คำหยาบ) เป็นไปตามวัย ถ้าน้องดูดีๆ เกรตาไม่ได้นำเสนออะไรเลย นอกจากวิจารณ์ผู้ใหญ่ว่าทำไม่พอ ทำสีหน้าโกรธขึ้ง พูดจาข่มขู่ ทั้งที่เราก็เห็นว่า มีมาตรการอนุรักษ์ธรรมชาติออกมาจำนวนมาก เอาเฉพาะที่ไทย การคืนพื้นที่ป่า ให้คนบุกรุกออกไป เป็นหนึ่งในความพยายามของรัฐบาล (แต่ถูกขัดขวาง) เกรตาขู่ว่าถ้าไม่ทำตามเวลาที่กำหนด โลกจะไม่รอด ทำเหมือนว่าเป็นนักวิทยาศาสตร์ซะเอง ทั้งที่ไม่รู้เลย มีนักวิทยาศาสตร์ไม่เห็นด้วยกับเรื่องโลกร้อนอยู่ รวมถึงคนได้รางวัลโนเบลด้านวิทยาศาสตร์หลายคนด้วย สิ่งที่น้องไม่ได้เรียนหรืออาจารย์ไม่ได้สอน และผู้ใหญ่หลายๆคนก็เห่อตามเด็กหญิงคนนี้เลยไม่ได้สอนคือ "วาทกรรม" สิ่งที่เกรตาทำคือสร้างวาทกรรมชุดหนึ่ง และทำให้ประเทศไทยและประเทศโลกที่สามซึ่งต้องพัฒนา โดยใช้พลังงานถ่านหินที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม ต้องถูกสกัด สื่อป้ายสีว่าต้องใช้พลังงานทางเลือกอื่นๆ ทั้งที่ในความจริงทำไม่ได้ ผลิตพลังงานไม่พอ วาทกรรมจากเกรตากำลังทำให้ไทยไม่พัฒนาเทียบเท่าประเทศโลกที่หนึ่ง และน้องคือหนึ่งในคนที่กำลังชักจูงให้คนอื่นเข้าใจผิด
ในฐานะรุ่นพี่ (น้องคงรู้จักคำว่า SOTUS ซึ่งไม่ได้หมายถึงความรุนแรง แต่รุ่นน้องเคารพรุ่นพี่ที่แก่กว่า) พี่คาดหวัง น้องจะไตร่ตรองดู ขอใช้เวทีนี้แลกเปลี่ยน ตอบโต้จากประสบการณ์ที่เคยทำสโมฯมาก่อน เคยได้ยินคนด่าสโม แต่ก็อธิบายจนเขาเข้าใจ ไม่มีปัญหา ถ้ามีอะไรไม่พอใจน่าจะคุยกันหลังบ้าน แต่เมื่อเปิดประเด็น ก็ขอใช้ช่องทางเดียวกันนี้แหละตอบโต้ เพราะอดีตสโมฯ ก็เสียหายด้วย หวังว่าจะคุยกันอย่างมีอารยะนะครับ
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)