Submitted on Sat, 2019-10-05 13:56
หาแพะสักฝูงเอามาเลี้ยง
ปักเสาเอียงๆสร้างคฤหาสน์
เปลี่ยนนิยามความหมายคำว่า”ชาติ”
เอาความจริงใส่กระจาดลดราคา
ดวงอาทิตย์หยุดส่องแสงวันอาทิตย์
ดวงจันทร์พอวันทร์ก็สิ้นค่า
ดวงตามีไว้เพื่อหลั่งน้ำตา
สิ่งอันเป็นธรรมดาตายหมดแล้ว
ต้นไม้ไม่ให้เงาแก่มดปลวก
สัตว์ทั้งหลาย ล้า ร้อน ลวก หายใจแผ่ว
เข้าแถวเป็นหมวดหมู่เดินตามแนว
มุ่งหุบเหวแก้วมณีแร้วหลุมพราง
โดดลงไปทีละคนทีละคน
ร่วงหล่นไปทีละร่างทีละร่าง
เมื่อมีเท้าแล้วไม่เดินเพื่อสร้างทาง
ก็จงสร้างหลุมฝังมาตุภูมิและตัวเอง
ทีละคนทีละคนทีละคน
ทีละหล่นทีละกล้าทีละเก่ง
ทีละเสียงทีละโน้ตที่บรรเลง
กลายเป็นเพลงกล่อมศพเสนาะล้ำ