การยอมตายเพื่ออุดมการณ์ คือสิ่งที่ตรงกันข้ามอย่างสุดขั้วกับการอยู่เป็น

ประชาไททำหน้าที่เป็นเวที เนื้อหาและท่าที ความคิดเห็นของผู้เขียน อาจไม่จำเป็นต้องเหมือนกองบรรณาธิการ

สังคมไทยรู้จัก "การอยู่เป็น" ดีอยู่แล้ว แต่กับการยอมตายเพื่ออุดมการณ์ เรารู้จักมันดีแค่ไหน เราอินกับมันแค่ไหน...

สมมติในโรงเรียน มีอาจารย์คนนึงทำโทษเพื่อนในห้อง โดยสั่งให้เราถุยน้ำลายใส่หน้าเพื่อนคนนั้น ถ้าเราไม่ทำจะให้เพื่อนในห้องที่เหลือทำกับเราแทน เราจะยอมถุยน้ำลายแล้วไปขอโทษเพื่อนทีหลัง หรือเราจะยืนยันไม่มีส่วนร่วมในการกระทำนั้น แม้อาจจะเดือดร้อนเองในภายหลัง

เราจะมองเหตุการณ์นี้เป็นเรื่องตลกขบขัน พยายามทำไงก็ได้ให้ผ่านไป โดยเจ็บตัวกันให้น้อยที่สุด หรือเราจะมองเหตุการณ์นี้ว่าเป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้และต้องเปลี่ยนแปลงมัน...

ผมคิดว่าคนไทยมีแนวโน้มเน้นความตลกขบขันกันมากกว่า ขำๆ หยวนๆ กันไป มองการแกล้ง เหยียด ล้อ ให้เป็นเรื่องเล่นๆ ไม่ซีเรียส ในความไม่ซีเรียส จริงๆ ก็คือความกลัว ที่ไม่อยากให้ความเดือดร้อนแผ่ขยายมาถึงตัวเองมากกว่าที่เป็นอยู่

ทีนี้เวลามีใครสักคนที่ไม่ขำและไม่ยอม มันเลยสร้างแรงสั่นสะเทือน

อันแรกคือสะเทือนใจ

อันที่สองคือสะเทือน status quo

อันหลังนี่น่าสนใจ เพราะหลังๆ เห็นบ่อย เวลาใครก็ตามทำอะไรที่แสดงออกถึงความมีอุดมการณ์ จะถูกโยนคำถามมาให้ทันทีว่า "ใครจ้างมา"

นึกถึงลุงนวมทอง ขับแท็กซี่ชนรถถัง ยอมตายดีกว่าทนอยู่กับรัฐประหารซ้ำซาก ปรากฏแกไม่ตาย มีทหารปรามาสว่า ไม่มีใครมีอุดมการณ์มากขนาดยอมพลีชีพได้ แกเลยผูกคอตายอีกรอบ บอกว่า ชาติหน้าเกิดมา ขออย่าได้เจอการปฏิวัติรัฐประหารอีก

ผู้พิพากษาคณากร ก็คล้ายๆ กับลุงนวมทอง คือ พอแกไม่ตาย คำปรามาสก็มาทันที "ใครจ้างมา" "จัดฉาก" "ทำไมไม่ยิงที่หัว" "มีวาระซ่อนเร้นอะไรหรือเปล่า"

ทุกวันนี้ อุดมการณ์ กลายเป็นคำแสลงของกลุ่มคนที่ไม่ต้องการการเปลี่ยนแปลง ต้องการกดประเทศนี้ไว้ให้เป็นแบบที่มันเป็นต่อไป ไม่มีหรอก พลังอำนาจของคนธรรมดาๆ ที่จะสร้างความเปลี่ยนแปลง ไม่มีหรอกการยอมตายเพื่อประชาธิปไตย ไม่มีหรอกประชาชนที่ฉลาด ตื่นตัวทางการเมือง ไม่ยอมให้ใครจูงจมูกง่ายๆ

ดีใจที่ทราบข่าวว่าท่านผู้พิพากษาคณากรปลอดภัยแล้ว

ช่วยกันยืนเคียงบ่าเคียงไหล่ไปกับท่าน ช่วยกันส่งเสียงทวงคืนคำพิพากษาให้ผู้พิพากษา ทวงคืนความยุติธรรมให้ประชาชน ไม่ปล่อยให้ท่านหรือผู้พิพากษาคนใด ต้องลั่นไกปลิดชีพตัวเองอีกรอบเพื่อแสดงให้เห็นว่าการยอมตายเพื่อรักษาอุดมการณ์นั้นมีจริง

 

 

ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)

ติดตามประชาไทอัพเดท ได้ที่:
Facebook : https://www.facebook.com/prachatai
Twitter : https://twitter.com/prachatai
YouTube : https://www.youtube.com/prachatai
Prachatai Store Shop : https://prachataistore.net
ข่าวรอบวัน
สนับสนุนประชาไท 1,000 บาท รับร่มตาใส + เสื้อโปโล

ประชาไท