เดือนตุลามาเยือนเหมือนทุกปี ใครเล่ามีอดีตเหมือนมีดเฉือน
กรีดม่านฉากกระชากทึ้งดึงดวงเดือน กระจายเกลื่อนแสงลวงของดวงดาวโลกแห่งความจริงลวงปวงเหตุผล พาผู้คนจากปลายฝน ต้นหนาว40 กว่าปีที่ผ่านใช่นานยาว กรวดเม็ดร้าวกราวแหลกแตกในทรวง
อุดมคติสิยังงามให้ถามหา กติกายังท้าทายฉายโชติช่วงอารยะคือภารกิจชีวิตปวง ยังต้องห่วงหน่วงหนักเรื่องหลักการ
การเรียกร้องรัฐธรรมนูญใช้กูลเกื้อ มีให้เพื่อผุดผ่องพอบริหาร
ศักดิ์ศรีมนุษยชนพ้นภัยพาล ยังดักดานบ้านเมืองในเรื่องเดิม
ประชาธิปไตยไม่ลงเหว ก็เพราะเลวน้อยกว่าดีที่พูนเพิ่ม
วีรชนตุลาคมตรอมตรมเติม ยังไม่ได้เฉลิมฉลองครรลองธรรม
ยุคสมัยในขัดแย้งแห่งความคิด คนมีสิทธิ์สู่ทิศขวางทางเถื่อนถ้ำยุคสมัยใครอับจนพ้นเคราะห์กรรม ใครยังกล้ำกลืนน้ำตาล้าตกใน?
เรียนรู้สรุปบทเรียนการเหียนหัน กี่ครั้งครันขบวนทุกข์ของยุคสมัยเจตนารมณ์ปมปักจมปลักใด เวียนวนให้วีรชนเกลื่อนกล่นมายังคงอยู่ที่รัฐธรรมนูญหนุนกูลเกื้อ ประชามีอีหลักอีเหลื่อในเนื้อหา
สืบทอดเจตนารมณ์บ่มศรัทธา ถ้ามาตราพาแย่ต้องแก้เอย