เห็นความสุขและทุกข์แห่งยุคสมัย    แตกต่างไหมจากในอดีตซีดสี

บัดนี้วัยในปัจจุบันเห็นกันนี้    วินาทีที่นาฬิกาพาเข็มเดิน

แต่ละคนผจญไปในมิติ    ซับซ้อนวิธีคิดพิศผิวเผิน

หากความสุขรุกเข้าเฝ้าเพลิดเพลิน    ทุกข์ใครเชิญชิงชังทั้งโลกา

คือถ้าขาดความทุกข์สุขก็สิ้น    คู่หูหมิ่นแคลนกันปั่นวงหน้า

จิตบ่งชี้แววฉายประกายตา    ซ้ายขวาพาทุกข์สุขบอกทุกคน

แต่ละวัยไม่เหมือนกันอันทุกข์-สุข    เหมือนคือซุกไม่มิดปิดบังหน

จิตมนุษย์สุดเร้นเป็นสากล    ยามยิ้มยลหรือหม่นหมองมองนัยน์ตา

โลกใบนี้ที่กำเนิดเกิดสุข-ทุกข์    คนมาลุกยืนนั่งน่ากังขา

โจทย์ยากนำความล้ำเลิศเกิดปัญญา    พิจารณาทุกข์-สุข มาปลุกคน

ขึ้นกับว่าทุกข์หรือสุขปลุกคนนั้น    ตรงใฝ่ฝันอันจิตมุ่งปรุงเหตุผล

ความฝันใฝ่ใครต่อใครไม่เหมือนตน    ประชาชนเล่าวนฝันเรื่องอันใด

ยุคสมัยได้นำพาเรามาถึง    จากกาลครั้งหนึ่งซึ่งป่วยไข้

ทุกข์ยังไม่เคลื่อนคลายหายโพยภัย    สุขยังหนักในใจฤทัยตน

คราวข่าวเศร้าเราฝันสันติภาพ    ทุกข์ถูกสาปเอาไว้ใช้เหตุผล

สุขจากชายแดนใต้ใคร่ยินยล    เลิกทุกข์ทนหม่นหมองนองเลือดเอย