Submitted on Mon, 2019-11-18 14:58
สัตว์นรกที่สำราก
เป็นเศษกากอันก่อเกื้อ
เผด็จการนั้นจุนเจือ
จึ่งเห่าหอนแลไห้โหย
เศษกวีที่ขายเลือด
จึ่งดาลเดือดดิ้นแดโดย
ตะโกนก้องร้องโอดโอย
ขออำนาจอมาตยา
ซากกวีที่แหว่งวิ่น
ได้ดูดกินก้อนภักษา
อันเปรตปอบได้ป้อนมา
จากเมืองแมนอันมืดมน
กากกวีจึ่งกกกอด
ความมืดบอดแล้วบ้าบ่น
สิ้นคำถามความเป็นคน
อยู่กับควายเพียงฟายมือ
เศษกวีเข้าซบเกียรติ
เขายัดเยียดให้ยังชื่อ
แล้วลุ่มหลงคำร่ำลือ
กิเลสโลภจึ่งร้อนแรง
ซากกวีจึ่งวาดหวัง
รับคำสั่ง ณ.ปลายแสง
แล้วดาลเดือดเลือดสีแดง
ว่าเลือดไพร่มิใช่คน
กากกวีประกาศก้อง
ด้วยจองหองจึ่งพองขน
สำรอกไฟใส่ฝูงชน
ว่าชั่วช้าสารเลว
แสดงความคิดเห็น