ข่าวที่สหรัฐอเมริกามีคำสั่งระงับสิทธิพิเศษทางภาษีศุลกากร (Generalized System of Preferences-GSP) กับประเทศไทยได้ก่อให้เกิดกระแสการวิพากษ์วิจารณ์ไปทั่วในสังคม รวมทั้งจากผู้คนหลายๆ กลุ่ม ทั้งจากผู้ที่เข้าใจประเด็นในส่วนหนึ่ง ผู้ที่แทบจะไม่เข้าใจในประเด็นเลย หรือผู้ที่เข้าใจประเด็นส่วนมาก

อย่างไรก็ตามสิ่งที่มองเห็นได้จากกระแสการวิพากษ์วิจารณ์ก็คือ สังคมไทยโดยส่วนใหญ่ขาดความรู้ความเข้าใจในคำว่า “สิทธิแรงงาน” ซึ่งรวมทั้งการละเมิดสิทธิและการทำลายสหภาพแรงงาน ทำลายอำนาจการต่อรองของคนงาน ลูกจ้างและภาคประชาสังคมในประเทศ และยังได้แสดงให้เห็นว่ารัฐบาลไทยให้ความสำคัญกับสิ่งที่เรียกว่า “มาตรฐานแรงงานสากล” และอนุสัญญาหลักขององค์การแรงงานระหว่างประเทศ(International Labour Organization-ILO) มากน้อยแค่ไหน

ถึงแม้ว่า ILO และองค์กรสหภาพแรงงานในระดับสากลหลายองค์กรอย่าง สมาพันธ์แรงงานสากล(International Trade Union Confederation- ITUC) [1], อินดัสทรีออลล์ โกลบอล ยูเนียน( IndustriALL)[2] และสหพันธ์แรงงานขนส่งสากล (International Transport Workers Federation-ITF)[3] จะได้ยื่นข้อร้องเรียนและลงข่าวลงบทความเกี่ยวกับการละเมิดสิทธิแรงงานในประเทศไทยมายาวนานหลายปี รวมทั้งมีการจัดอันดับประเทศไทยอยู่ในประเทศที่มีการละเมิดสิทธิแรงงาน เสรีภาพการสมาคมเจรจาต่อรองร่วม และทำลายสหภาพฯ อย่างเป็นระบบในขั้นที่รุนแรง

รวมทั้งการที่ประเทศไทย (หนึ่งในประเทศผู้ก่อตั้ง ILO เมื่อหนึ่งร้อยปีก่อน) ปฏิเสธที่จะไม่ลงสัตยาบันในอนุสัญญาหลัก (และจัดอยู่ในหมวดอนุสัญญาที่สำคัญที่สุดของ ILO) ซึ่งได้แก่ อนุสัญญาฉบับที่ 87 (เสรีภาพการสมาคมและการคุ้มครองสิทธิในการจัดตั้ง) และ 98 (สิทธิในการจัดตั้งและเจรจาต่อรองร่วม) ตลอดจนการที่มีการเชื่อมโยงถึงการที่ประเทศไทยมีสมาชิกสหภาพแรงงานอยู่ในอัตราส่วนที่น้อยที่สุด เข้ากับการที่ประเทศไทยเป็นประเทศที่มีความเหลื่อมล้ำทางรายได้และความมั่งคั่งมากที่สุดในโลก สืบเนื่องจากความอ่อนแอของอำนาจต่อรองของลูกจ้างและภาคประชาสังคมในประเทศ[4]

สถานการณ์ที่เกิดขึ้นยังแสดงให้เห็นว่าตัวแทนจากรัฐบาลไทย โดยเฉพาะรัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงาน  ม.ร.ว.จัตุมงคล โสณกุล ขาดความเข้าใจในประเด็นที่เกิดขึ้นมากแค่ไหน[5] ซึ่งอาจจะเป็นทำให้หนึ่งในโอกาสที่ประเทศไทยจะแก้ไขปัญหาการละเมิดสิทธิที่เกิดขึ้นกับแรงงานไทย (ไม่ใช่แค่ข้ามชาติ) รวมทั้งเพิ่มอำนาจการต่อรองให้กับภาคประชาสังคมและคนทำงานในประเทศ ต้องหลุดลอยไป พร้อมกับสิทธิพิเศษทางการค้าที่กำลังจะถูกตัดสิทธิด้วยสาเหตุที่ว่าประเทศไทยไม่คุ้มครองมาตรฐานแรงงานให้เท่าเทียมกับสากล

ตัดสิทธิ GSP ไทย เพราะไม่ใส่ใจการละเมิดสิทธิสหภาพแรงงาน

ข่าวการถูกตัดสิทธิ GSP ของไทย เมื่อวันที่ 25 ตุลาคม 2562 ซึ่งมีหลายสำนักข่าวได้ลงข่าวและเกิดเป็นกระแสตามมา โดยมีการตีความไปต่างๆ นานา โดยเฉพาะจากผู้มีชื่อเสียงในอินเตอร์เน็ต เช่น เพจเฟสบุ๊ค Drama Addict ที่มีการโพสข้อความว่า “ส่วนตัวกรูว่า เพราะยกเลิกสามสารมากกว่า ต้องรอดูกันว่ารัฐบาลจะรับมือยังไง”[6]

โดยเอาเรื่องการถูกตัดสิทธิ ไปโยงเข้ากับเรื่องที่คณะกรรมการวัตถุอันตรายมีมติยกเลิกการใช้สารพาราควอต ไกลโฟเซต และ คลอร์ไพริฟอส  เมื่อวันที่ 22 ตุลาคม 2562 ซึ่งเป็นอีกครั้งที่สังคมไทย มีการเชื่อมโยงข้อมูล ข้อเท็จจริง เข้ากับทฤษฎีสมคบคิด โดยไม่ได้พิจารณาจากข้อมูลว่า มีการยื่นให้ตัดสิทธิ GSP มาตั้งแต่ปี 2558 และมีข่าวว่า รัฐบาลไทยได้เดินทางไปที่กรุงวอชิงตัน ดีซี เพื่อแถลงกับสภาคองเกรส ของสหรัฐฯ เพื่อคัดค้านการถูกตัดสิทธิมาโดยตลอด[7]

หรือถ้ามองย้อนไปในอดีต AFL CIO ก็เคยขอให้มีการยื่นตัดสิทธิ GSP ไทย ภายหลังจากเหตุการณ์รัฐประหารในปี 2535 ส่งผลให้เกิดการคุกคามและละเมิดสิทธิแรงงานอย่างรุนแรง ไม่ว่าจะเป็นการหายตัวไปของผู้นำแรงงานในยุคนั้นอย่าง ทนง โพธิ์อ่าน  รวมทั้งการที่รัฐบาลที่นำโดยคณะรักษาความสงบเรียบร้อยแห่งชาติ (รสช.) ประกาศยกเลิกสิทธิในการตั้งและเป็นสมาชิกสหภาพแรงงานในภาครัฐวิสาหกิจ ซึ่งเป็นการละเมิดมาตรฐานสากล

สถานการณ์ดังกล่าวทำให้ขบวนการแรงงานทั่วโลก ไม่ว่าจะเป็น ITUC, ITF, สหภาพแรงงานข้าราชการสากล (PSI), สหภาพแรงงานไปรษณีย์ โทรเลข และโทรศัพท์สากล (PTTI), สหพันธ์แรงงานลูกจ้างภาคการค้า เสมียน ผู้เชี่ยวชาญ และช่างเทคนิคสากล (FIET), และสหพันธ์แรงงานก่อสร้างและช่างไม้สากล (IFBWW) ออกแถลงการณ์ โจมตี ประณาม รวมทั้งยื่นข้อร้องเรียนต่อองค์การแรงงานระหว่างประเทศ (ILO) ถึงการละเมิดสิทธิของรัฐบาลไทย[8]

จากแรงกดดันในครั้งนั้นทำให้รัฐบาลไทยยอมคืนสิทธิในการสมาคม จัดตั้งสหภาพแรงงาน และเจรจาต่อรองร่วมให้กับภาครัฐวิสาหกิจของไทย โดยออกเป็น พระราชบัญญัติแรงงานรัฐวิสาหกิจสัมพันธ์ ปี พ.ศ.2543

อย่างไรก็ตามการให้ข่าวในภายหลังของทั้งรัฐบาลไทยและสถานทูตอเมริกัน ทำให้สังคมเข้าใจประเด็นว่าเหตุผลของการตัดสิทธิคืออะไร แม้จะมีความพยายามจาก รมว.แรงงาน ในการเบี่ยงประเด็นว่า ข้อร้องเรียนจาก AFL-CIO ไม่ใช่การเรียกร้องให้ไทยยกระดับการส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิแรงงานในประเทศไทย แต่เป็นการเรียกร้องให้รัฐบาลไทยให้สิทธิแก่แรงงานข้ามชาติ”มากกว่า”แรงงานไทย

อย่างไรก็ตามภายหลังเมื่อสื่อมวลชนและสาธารณชนได้เห็นตัวข้อร้องเรียน รวมทั้งมีความพยายามจากผู้นำแรงงานบางกลุ่ม ที่จะสื่อสารให้สังคมเข้าใจว่า ข้อร้องเรียนให้ตัดสิทธิ GSP เป็นการเรียกร้องให้ปรับปรุงกฎหมายแรงงานในประเทศให้สอดคล้องกับมาตรฐานแรงงานสากล

โดยกรณีการละเมิดสิทธิต่างๆ ที่มีการอ้างถึงในข้อร้องเรียน ล้วนแต่เป็นกรณีที่เกิดขึ้นกับแรงงานชาวไทยเกือบทั้งสิ้น (มีกรณีที่เกี่ยวข้องกับแรงงานข้ามชาติเพียงเล็กน้อย) และถึงจะมีการพูดถึงกรณีที่แรงงานข้ามชาติในประเทศไทยถูกจำกัดสิทธิในการตั้งสหภาพแรงงาน (โดยให้สิทธิเพียงการเข้าเป็นสมาชิกสหภาพฯ ที่คนไทยตั้งขึ้นเท่านั้น) แต่ก็มีการพูดถึงกรณีที่แรงงานจากหลายภาคส่วน ไม่ว่าจะเป็น ข้าราชการ ลูกจ้างภาครัฐ ครู อาจารย์ ลูกจ้างในสถาบันการศึกษาและสาธารณสุข และแรงงานนอกระบบชาวไทย ถูกจำกัดสิทธิไม่สามารถตั้งและเข้าร่วมเป็นสมาชิกสหภาพแรงงานได้ ซึ่งถือว่าเป็นมาตรฐานที่ “ต่ำกว่า”มาตรฐานแรงงานสากลที่กำหนดโดย ILO (ซึ่งประเทศไทยเป็นหนึ่งในประเทศร่วมก่อตั้งตั้งแต่ ค.ศ.1919) และเป็นการพิสูจน์ว่า สิ่งที่ รมว.แรงงาน กล่าวว่า ข้อร้องเรียนฯ มีวัตถุประสงค์เพื่อให้แรงงานข้ามชาติได้สิทธิมากกว่าแรงงานไทยนั้น ไม่เป็นความจริง

18 กรณีที่สหรัฐอเมริกานำมาพิจารณาก่อนตัดสิทธิ

กรณีหลายๆกรณีและข้อมูลที่ปรากฏในข้อร้องเรียนนั้น สอดคล้องกับข้อร้องเรียนจากองค์กรแรงงานในระดับสากลหลายองค์กร รวมทั้งข้อเสนอแนะจากคณะกรรมการว่าด้วยเสรีภาพการสมาคม (CFA) ของ ILO  ที่เคยเสนอต่อรัฐบาลไทย ไม่ว่าจะเป็นข้อร้องเรียนจาก IndustriALL ในปี 2015 พูดถึงการที่ พ.ร.บ.แรงงานสัมพันธ์และแรงงานรัฐวิสาหกิจสัมพันธ์ ยังไม่สอดคล้องกับมาตรฐานแรงงานสากล และการขาดการบังคับใช้กฎหมายเพื่อการคุ้มครองสิทธิแรงงานในประเทศ

โดยยกตัวอย่างกรณีที่มีการละเมิดสิทธิและทำลายสหภาพแรงงานทั้งหมด 18 กรณี (เช่น กรณีที่เกิดกับบริษัท ยัม เรสทัวรองท์, อิเล็กโทรลักซ์ และ สแตนเลย์)[9] ข้อร้องเรียน จาก ITF พูดถึงกรณีที่การรถไฟแห่งประเทศไทยเลิกจ้างผู้นำสหภาพแรงงานสาขาหาดใหญ่ 6 คน และฟ้องเลิกจ้างและเรียกค่าเสียหายจาก ผู้นำสหภาพแรงงานจากส่วนกลางในกรุงเทพฯ อีก 7 คน ด้วยข้อหานัดหยุดงานผิดกฎหมายและละทิ้งการปฏิบัติหน้าที่ ด้วยเหตุที่ผู้นำฯ เหล่านี้ทำการรณรงค์เรื่องความปลอดภัยในรถไฟไทย และปฏิเสธที่จะไม่ขับรถไฟที่อุปกรณ์รักษาความปลอดภัยไม่ได้มาตรฐาน หลังจากเกิดเหตุการณ์รถไฟตกรางที่ อ.เขาเต่า จ.ประจวบคีรีขันธ์เมื่อปี 2552  ซึ่งส่งผลให้มีผู้เสียชีวิตทั้งสิ้น 7 คน

ข้อร้องเรียนที่พูดถึงกรณีที่บริษัท การบินไทย จำกัด  ฟ้องเรียกค่าเสียหายกว่า 300 ล้านจากผู้นำสหภาพฯ 4 คน โดยอ้างความเสียหายที่เกิดกับบริษัทฯ หลังจากที่มีภาพเหตุการณ์การชุมนุมของพนักงานที่อาคารผู้โดยสารในสนามบินสุวรรณภูมิเมื่อปี 2556 ออกไปตามสื่อต่างๆ แม้การชุมนุมจะเกิดขึ้นจากไม่พอใจของพนักงานและผู้นำสหภาพฯ ทั้ง 4 เพียงเข้ามาช่วยเจรจาไกล่เกลี่ยให้เกิดข้อตกลงร่วมระหว่างบริษัทฯ กับพนักงานก็ตาม

โดย CFA มีคำตัดสินและข้อเสนอแนะในกรณีต่างๆ โดยสรุปว่า รัฐบาลไทยล้มเหลวในการส่งเสริมและคุ้มครองให้เกิดการเคารพมาตรฐานแรงงานสากลในประเทศ ปล่อยให้มีการตอบโต้ เลือกปฏิบัติและเล่นงานผู้นำสหภาพฯ ในหลายๆ กรณี (รวมทั้งการฟ้องเรียกค่าเสียหาย) ซึ่งจะส่งผลให้เกิดความกลัวต่อผู้นำสหภาพฯ ที่ปกป้องสิทธิแรงงานในอนาคต รวมทั้งเรียกร้องให้ไทยแก้ไขกฎหมายแรงงานสัมพันธ์ให้สอดคล้องกับอนุสัญญาฉบับ 87 และ 98 ของ ILO และแก้ไขปัญหาการละเมิดสิทธิและทำลายสหภาพแรงงานโดยด่วน

ภาพผู้นำและสมาชิกจากสหภาพแรงงานมิตซูบิชิ อิเล็กทริกฯ ซึ่งถูกบริษัทให้ไปทำกิจกรรมที่ค่ายทหาร เพื่อเป็นหนึ่งในเงื่อนไขในการพิจารณารับกลับเข้าทำงาน

ภาพจาก : https://prachatai.com/journal/2018/11/79575

หลายๆ กรณีที่ปรากฏในข้อร้องเรียนนั้น เป็นกรณีที่เคยมีทั้งสื่อจากไทยและต่างประเทศลงข่าวและลงบทความวิเคราะห์ แต่เป็นที่น่าเสียดายว่า กรณีเหล่านี้มักไม่ได้ปรากฏอยู่ในความรับรู้ของสังคมไทยว่าเป็น การละเมิดสิทธิแรงงานสากลขั้นพื้นฐานที่รุนแรงและยอมรับไม่ได้ โดยเฉพาะในการทำข้อตกลงทางการค้าต่างๆ ซึ่งไม่เฉพาะการขอรับสิทธิ GSP จากสหรัฐฯ

แต่การเจรจากรอบความตกลงอื่นๆ (เช่น การเจรจาข้อตกลงเขตการค้าเสรี หรือ FTA กับสหภาพยุโรป) ก็ล้วนแต่มีเงื่อนไขว่า ประเทศคู่เจรจาต้องยอมรับการส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิแรงงานสากลตามมาตรฐานของ ILO (ตัวอย่างเช่น ประเทศเวียดนาม ได้ประกาศลงสัตยาบันอนุสัญญาฉบับที่ 98 ของ ILO ภายหลังจากมีการทำข้อตกลง FTA กับ EU)

อย่างไรก็ตาม ภายหลังจากที่ข่าวเรื่องการประกาศตัดสิทธิ GSP ปรากฏสู่สาธารณะ ก็ได้มีการพูดถึงและค้นหากรณีการละเมิดสิทธิแรงงานต่างๆ ที่เกิดขึ้นภายในประเทศไทย โดยเฉพาะในช่วง 2-3 ปีที่ผ่านมา เช่นกรณีของบริษัทมิตซูบิชิ อิเล็กทริก คอนซูเมอร์ ซึ่งเวบไซต์ประชาไท ได้เคยลงบทความถึงแคมเปญจากเวบไซต์ LabourStart ที่เรียกร้องให้บริษัทฯ เคารพสิทธิแรงงานภายหลังจากที่บริษัทไม่ยอมรับผู้นำและสมาชิกสหภาพฯจำนวนหนึ่งกลับเข้าทำงานหลังจากจบข้อพิพาทในเดือนมกราคม 2561 และมีการใช้วิธีต่างๆ กดดันให้ผู้นำและสมาชิกจากสหภาพฯ ลาออกจากบริษัทด้วยการให้เข้าร่วมกิจกรรม “ปรับทัศนคติ”[10] ซึ่งรวมถึงการให้ทำกิจกรรมในค่ายทหาร ซึ่งเวบไซต์ของ IndustriALL ก็เคยลงบทความพูดถึงการละเมิดสิทธิและการทำลายสหภาพแรงงานในบริษัทมิตซูบิชิ อิเล็กทริก คอนซูเมอร์ฯ หลายครั้ง[11]

นอกจากนี้ ในข้อร้องเรียนยังพูดถึงกรณีการละเมิดสิทธิในบริษัทวายเทค ซึ่งเวบไซต์ของอินดัสทรีออลล์เคยได้ลงข่าวถึงการละเมิดสิทธิแรงงานด้วยการเลิกจ้างแกนนำในการก่อตั้งสหภาพฯ กว่า 30 คน รวมทั้งการฟ้องเลิกจ้างและไม่ให้ผู้นำสหภาพฯ เข้าทำงาน การใช้คดีหมิ่นประมาทฟ้องเพื่อเลิกจ้างผู้นำสหภาพฯ และกรณีการฟ้องหมิ่นประมาทกับนักวิชาการที่เขียนบทความถึงการทำลายสหภาพฯ ในบริษัท[12] และกรณีของบริษัท ซันโค โกเซ เทคโนโลยี ซึ่งบริษัทฯ และนิคมอุตสาหกรรมซึ่งบริษัทฯตั้งอยู่ได้ฟ้องเรียกค่าเสียหายจากทั้งผู้นำและสมาชิกสหภาพฯ

ในช่วงที่ทั้งสองฝ่ายเกิดข้อพิพาทจากการเจรจาต่อรองร่วม และบริษัทได้ใช้วิธีต่างๆ เพื่อกดดันสหภาพฯ ให้ยอมรับข้อเรียกร้องของบริษัทซึ่งรวมทั้งการออกประกาศห้ามใช้ห้องน้ำ และการยื่นข้อเรียกร้องให้ค่าจ้างและสวัสดิการต่างๆ ขึ้นอยู่กับดุลพินิจของบริษัทเพียงฝ่ายเดียว[13]

Confédération Générale du Travail หรือ CGT องค์กรสหภาพแรงงานระดับชาติของฝรั่งเศส ให้กำลังใจผู้นำจากสหภาพแรงงานรัฐวิสาหกิจการรถไฟ ซึ่งถูกดำเนินคดีและถูกสั่งปรับร่วม 24 ล้านบาท หลังจากทำกิจกรรมรณรงค์เพื่อความปลอดภัยในการเดินรถไฟ

ภาพจาก : https://www.itfglobal.org/en/news/global-action-victimised-thai-rail-workers

ไม่รู้ ไม่เข้าใจ หรือความไม่จริงใจของรัฐบาลในการแก้ปัญหาละเมิดสิทธิแรงงาน

ภายหลังจากที่รัฐบาลสหรัฐฯประกาศตัดสิทธิ GSP (ในกรณีที่การคุ้มครองสิทธิแรงงานในประเทศไทยไม่มีความคืบหน้าภายในเดือนเมษายน พ.ศ.2563) ก็ได้มีการขับเคลื่อนจากขบวนการแรงงานในประเทศให้รัฐบาลแก้ไขปัญหาการละเมิดสิทธิแรงงาน และยกระดับการคุ้มครองแรงงานในประเทศให้สอดคล้องกับมาตรฐานสากลหลายครั้ง

ตัวอย่างที่เห็นชัดที่สุดก็คือ คณะกรรมการสมานฉันท์แรงงานไทย (คสรท.) ซึ่งได้ออกแถลงการณ์เมื่อวันที่ 29 ตุลาคม 2562 และได้มีการขับเคลื่อนหลายครั้ง เช่น ในวันที่ 30 ตุลาคม รองประธาน คสรท.ชาลี ลอยสูง ได้พาผู้นำจาก สหภาพฯ มิตซูบิชิ  อิเล็คทริกฯ  ซึ่งถูกบริษัทฯปิดงานมากว่าปี และล่าสุดบริษัทฯได้ยื่นข้อเรียกร้องขอลดเงินเดือนและสวัสดิการต่างๆ เหลือเพียงแค่ขั้นต่ำตามที่กฎหมายกำหนด เข้ามาที่กระทรวงแรงงานเพื่อขอให้มีกระทรวงฯ เข้าช่วยเหลือการละเมิดสิทธิและทำลายสหภาพแรงงานโดยด่วน

นอกจากนี้ในวันที่ 7 พฤศจิกายน 2562 คสรท.ได้ร่วมกับสมาพันธ์แรงงานรัฐวิสาหกิจสัมพันธ์ (สรส.) และเครือข่ายไฟฟ้าประปาและยาเพื่อชาติและประชาชน ในการไปยื่นข้อร้องเรียนกับ ผู้แทนจากสำนักงานองค์การแรงงานระหว่างประเทศ(ILO)ประจำประเทศไทย และพบกับ รมว.แรงงาน ม.ร.ว.จัตุมงคล โสณกุล, ที่กระทรวงแรงงาน เพื่อเรียกร้องให้มีการช่วยเหลือการละเมิดสิทธิในกรณีต่างๆ ซึ่งปรากฏอยู่ในข้อร้องเรียนเพื่อตัดสิทธิ GSP ซึ่งรวมถึง กรณีของสหภาพมิตซูบิชิ อิเล็กทริกฯ และสหภาพรถไฟฯ

คสรท.พาแกนนำสหภาพแรงงานมิตซูบิชิ อิเล็กทริกฯ ซึ่งถูกละเมิดสิทธิและเลือกปฏิบัติมาร่วมสองปี
เข้าพบผู้แทนจากกระทรวงแรงงานเมื่อวันที่ 30 ตุลาคม 2562

ภาพจาก : https://www.facebook.com/141752729894819/photos/pcb.563282317741856/563281967741891/?type=3&theater

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่น่าเป็นห่วงคือ ความเข้าใจและแนวทางในการแก้ปัญหาจากรัฐบาลไทย เพราะจากบทสัมภาษณ์จากตัวแทนรัฐบาลในหลายๆกรณี  ไมได้แสดงให้เห็นถึงความเข้าใจและความตั้งใจที่จะแก้ไขปัญหาการละเมิดสิทธิต่อแรงงานและสหภาพฯ ในประเทศไทยซึ่งเกิดขึ้นอย่างยาวนานต่อเนื่อง ในทางกลับกัน กลับมีความพยายามจะเบี่ยงประเด็นว่าเป็นเรื่องของแรงงานข้ามชาติไม่ใช่แรงงานไทย

เห็นได้จากคำสัมภาษณ์ของ ม.ร.ว.จัตุมงคล โสณกุล รมว.กระทรวงแรงงาน[14] ที่กล่าวว่า “ไม่สามารถให้สิทธิแก่แรงงานข้ามชาติได้มากกว่าแรงงานไทย” หรือการมองว่า ประเทศไทยไม่จำเป็นต้องแก้ไขและยกระดับมาตรฐานการคุ้มครองสิทธิแรงงานในประเทศ แต่สามารถเอาผลประโยชน์อื่นๆ ไป “แลก” เพื่อให้ได้ดังคำสัมภาษณ์ของนายวิษณุ เครืองาม รองนายกรัฐมนตรี[15]

หรือการมองว่า การถูกตัดสิทธิ GSP เป็นเรื่องที่น่าภาคภูมิใจ เพราะหมายถึงประเทศไทยได้พัฒนาเศรษฐกิจมาถึงระดับที่ไม่ต้องการสิทธิพิเศษทางการค้า ดังคำสัมภาษณ์ของนายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์[16] ซึ่งเป็นเรื่องที่น่ากังวลว่า ความไม่รู้ ไม่เข้าใจ และไม่จริงใจของรัฐบาลในการแก้ปัญหาการละเมิดสิทธิแรงงานที่เกิดขึ้นอย่างยาวนานต่อเนื่อง อาจจะส่งผลให้ประเทศไทยถูกตัดสิทธิ GSP ในที่สุด ถ้ารัฐบาลและผู้แทนการค้าของสหรัฐฯมองไม่เห็นถึงความจริงใจในการแก้ปัญหา (หลังจากมีการยื่นข้อร้องเรียนมาตั้งแต่ปี 2558 และเปิดโอกาสให้ตัวแทนรัฐบาลไทยอธิบายถึงความคืบหน้าในการแก้ปัญหาทุกปี) และทำให้โอกาสในการแก้ปัญหาต้องหลุดลอยไปอย่างน่าเสียดาย

คสรท.และ สรส.เข้าพบผู้แทนจาก ILO และเข้าหารือกับผู้แทน รมว.กระทรวงแรงงาน
ถึงแนวทางการแก้ไขปัญหาการละเมิดสิทธิแรงงานเพื่อให้สอดคล้องกับมาตรฐานแรงงานสากล

ภาพจาก : https://www.facebook.com/1406814556055751/photos/pcb.3137579299645926/3137579069645949/?type=3&theater

อ้างอิง