ชีวิตมีความคิดจิตผันผวน    นอนหลับพลันปั่นป่วนทั้งมวลฝัน

เรื่องราวผ่านชีวิตมาสารพัน    เข้าผลักดันหวั่นไหวในวิญญา

ครั้นตื่นขึ้นจากหลับกลับไม่เหมือน    ดังฝันเกลื่อนกระจายล้วนหายหน้า

ฝันดีร้ายใต้จิตอนิจจา    บ้างหวังมาเอาเป็นเลขเสกร่ำรวย

เขียนตำราทำนายฝันพลันเป็นเลข    เอามาเสกให้คนเห็นไปเล่นหวย

กี่สิบปีที่ตำราพาเฮง-ซวย    ได้อำนวยช่วยคนพ้นปลักจน

แห่กันไปที่ไหนเด็ดเจ็ดย่านน้ำ    ไปป่าคำชะโนด หมายโภชน์ผล

ขัดถูต้นตะเคียนเวียนแก้บน    เจ้าแม่พ่อพ้นหนี้สินจะกินอะไร

ยุคสมัยให้มีหวังคงยังอยู่    พอเหลียวดูรัฐบาลพาลป่วยไข้

ลูกหลานจบปริญญามาทำไม    เห็นยังไม่มีงานทำอยู่จำเจ

ค้าขายก็ต่อสู้อยู่ตลาดนัด    สู้โลตัส บิ๊กซีเซเว่นเห็นสุดเท่

ราคาข้าว ปาล์ม ยาง อย่างโซเซ    ชิมช้อปใช้ให้เก๋ ลิเกแท้

ยุคที่มีบัตรรัฐสวัสดิการ    เหมือนให้ทานเอื้อเฟื้อโถเผื่อแผ่

ทุนใหญ่บวกรัฐจัดไปใช้ดูแล    ประชาแห่เข้าคิวที่เอทีเอ็ม

ส่งเสริมให้ทุนใหญ่ไปได้สวย    ความเฮงซวยรวยล้นยิ่งข้นเข้ม

ค่าเงินแข็งในกระเป๋าเขาล้นเต็ม    รสชาติเค็มสนิทชีวิตใคร?

ความหวังจะอย่างไรอย่าไร้สิ้น    ทุกๆ ถิ่นไม่ภินท์พังหวังจงไว้

ความใฝ่ฝันอย่าผันแปรแม้อยู่ไกล    กระเถิบไปใกล้ ๆ ในหวังเอย