อาณาจักรอันลี้ลับ
ปรากฏขึ้นแล้วหายวับเหมือนไม่ใช่
จากคำพูด จากเรื่องเล่า แสนห่างไกล
เป็นดินแดนซ่อนอยู่ในหมอกบังตา
หลายๆคนไปที่นั่น
ก่อนสูญเสียคืนวันในหมอกหนา
มีไม่น้อยซมซานกลับออกมา
กลายเป็นคนแก่ชราและลืมเลือน
ในดินแดนกลางขุนเขาและอ่าวบัง
จมอยู่กับความหลังไม่เคยเคลื่อน
หมุนไปเถิดโลกเอ๋ยผ่านปีเดือน
ซ่อนอยู่ในถ้ำเถื่อนสนิทนาน
มีบ้างคนมาใหม่ไปแล้วกลับ
คล้ายต้องมนต์ลี้ลับคอยขับขาน
พร่ำเพ้อถึงคืนวันของเมื่อวาน
กาลเวลาไม่ล่วงผ่านวันต่อไป
ไม่เคยเลย ดอกไม้ไม่เคยบาน
สายน้ำในลำธารไม่เคยไหล
สายรุ้งไม่เคยพาดขอบฟ้าไกล
และภูเขายังหลับใหลเป็นนิรันดร์
ว่ากันว่าเป็นราชอาณาจักร
ที่ไร้ความรัก และไร้ความฝัน
เสียงเล่าลือหลายคนได้ยืนยัน
หลังหมอกหนาภูผาชันมีอยู่จริง