กวีประชาไท: โลกร้อนเร่า

ประชาไททำหน้าที่เป็นเวที เนื้อหาและท่าที ความคิดเห็นของผู้เขียน อาจไม่จำเป็นต้องเหมือนกองบรรณาธิการ

เมื่อไฟประลัยกัลป์นั้นมาถึง    สมัยซึ่งเคยร่มเย็นก็เร้นหน้า

สายน้ำเค็มเข้มคลองท้องธารา    น้ำประปาปร่าลิ้นได้กลิ่นเกลือ

สรรพสัตว์วิบัติบ้าพาตายเกลื่อน    ดูดั่งเหมือนเตือนให้ รู้ใครเหนือ

ท้องฟ้าแดงแสงส้มอมสีเจือ    ไฟไหม้เชื้อเบื่อชีวิตสิ้นคิดนั้น

 

ความไม่รู้คู่กับเราที่เผาป่า    อวิชากล้าท้าทายทำลายฝัน

ความมั่งคั่งของคนไหมประลัยกัลป์    ความบีบคั้นของคนไหมไร้เงินตรา

ทั้งสองฝั่งดั่งชนวนอันสวนทาง    กับโครงสร้างดินน้ำลมปมไฟป่า

รวยทำลายฝ่ายจนเข้มข้นมา    เกิดโรคบ้าพาโลกร้อนสั่งสอนชน

 

เราจะรู้บ้างได้ไหมไยมาเกิด    เที่ยวเพลินเพลิดเตลิดไปในแห่งหน

เข้าแก่งแย่งชิงดีเด่นความเป็นคน    แบ่งเผ่าตนกล่นเกลื่อนเก่งเบ่งครอบครอง

ยุคสมัยประลัยกัลป์พลันปรากฏ    ไฟไหม้หมดโลกามาสนอง

ดูไฟไหม่ไม่สำนึกไม่ตรึกตรอง    น่าสยองผองชีวิตผิดไพบูลย์

 

ไฟไหม้ป่าที่บราซิลสิ้นปีมา    อเมริกาคาลิฟอร์เนียก็เสียศูนย์

ยุโรปมาออสเตรเลียที่ทวีคูณ    ความสมบูรณ์สูญหายความหมายใด

เสมือนโลกโศกศัลย์ฝันสลาย    สร้างหญิงชายโง่เขลาเอาไว้ใช้

มัวแก่งแย่งแข่งดีจนมีภัย    จึงส่งไฟประลัยกัลป์ขันแข่งเอย

 

ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)

ติดตามประชาไทอัพเดท ได้ที่:
Facebook : https://www.facebook.com/prachatai
Twitter : https://twitter.com/prachatai
YouTube : https://www.youtube.com/prachatai
Prachatai Store Shop : https://prachataistore.net
สนับสนุนประชาไท 1,000 บาท รับร่มตาใส + เสื้อโปโล

ประชาไท