Submitted on Wed, 2020-01-15 22:09
เราจะรักกันอย่างไรในฝุ่นหมอก
หายใจออกหายใจเข้าก็เทาหม่น
เราจะรักกันอย่างไรในวังวน
เพื่อเดินบนถนนเหือดเลือดเคยแดง
เราจะรักกันอย่างไรในธานี
อันยังมีภาพเหมือนเตือนทุกแห่ง
เราจะรักอย่างไรในฟ้าแล้ง
ที่ลงแรงเป็นโทษทัณฑ์นิรันดร์ไป
เราจะรักอย่างไรกับใจดำ
ที่คอยย่ำบ่ากดบดหนามไหน่
เพื่อให้คู้ค้อมเข่าอัดเข้าไป
ตะโกนเจ็บเท่าไรไม่เคยฟัง
เราจะรักกันอย่างไรกับไม้ดอก
ที่บานออกสวยหรูดูสะพรั่ง
แต่ขุดลึกลงไปไม่กี่ครั้ง
อาจพบฝังซากศพกลบเกลื่อนรอย
เราจะรักกันอย่างไรในโลกมืด
ที่ยาวยืดไร้หวังอย่างเศร้าสร้อย
เราจะรักอย่างไร, ใครจะคอย
จนสายสร้อยเขาล่ามอาจบาดคอเฉือนฯ