ยุบพรรคอนาคตใหม่ก่อนอภิปรายไม่ไว้วางใจ 3 วัน ยุบพรรคอนาคตใหม่ก่อนตุลาการศาลรัฐธรรมนูญ 5 คนที่ต่ออายุโดยคำสั่ง คสช.จะครบวาระ ยุบตามคำร้อง กกต.โดยไม่เปิดไต่สวน ให้โต้แย้งแสดงเหตุผล ทั้งที่นักกฎหมาย (แม้กระทั่งแก้วสรร อติโพธิ) เห็นว่า ใช้มาตรา 72 ไม่ได้ เพราะใช้กับกรณีรับเงินบริจาคที่ได้มาโดยผิดกฎหมาย ได้จากการทุจริต ค้ายาเสพติด การพนัน ฯลฯ เท่านั้น

แต่ศาลก็ตีความได้ว่าการกู้ยืมเงินโดยไม่เป็นไปตามกฎหมาย ก็เข้าข่ายรับเงินบริจาคโดยผิดกฎหมายเช่นกัน ฟังแล้วคุ้นๆ นึกถึงการตีความ “และ” เป็น “หรือ” รับคำร้องระงับการแก้ไขรัฐธรรมนูญเป็นการล้มล้างระบอบการปกครอง

แน่ละ จะต้องมีคำวิพากษ์วิจารณ์มากมาย ทั้งในหลักวิชาการ และแบบบ้านๆ ด้วยภาษาไทยเดิมตามโลกออนไลน์ แต่ตุลาการคงไม่สนใจ เอาผิดหมิ่นศาลได้ก็เอาผิด ถ้าไล่เอาผิดไม่หวาดไม่ไหว ใครก็ทำอะไรศาลไม่ได้อยู่แล้ว “ตุลาการธิปไตย” ตัดสินแล้วจบ 5 ตุลาการก็เก็บกระเป๋ากลับบ้าน ไม่ต้องแยแสใคร FC อนาคตใหม่โกรธแค้นเพียงไรก็ก่อม็อบลงถนนไม่ได้ ภายใต้อำนาจปืนอำนาจกฎหมายเป็นหนึ่งเดียวเหนียวแน่น

แต่อย่าลืมว่าการยุบพรรคอนาคตใหม่ ไม่เหมือนยุบพรรคไทยรักษาชาติ ซึ่งอยู่ระหว่างเลือกตั้ง ประชาชนระบายความอัดอั้นไปเลือกพรรคอื่นได้ และไม่เหมือนการยุบพรรคพลังประชาชน ซึ่งเป็นรัฐบาล อยู่ในอำนาจย่อมถูกวิพากษ์วิจารณ์ แถมยังมีม็อบปิดสนามบินกดดัน

แต่นี่คือการยุบพรรคฝ่ายค้าน ที่มีบทบาทโดดเด่นในสภา ทำงานเป็นระบบ ทำการบ้าน ในขณะที่รัฐบาลซึ่งผูกขาดอำนาจด้วยกติกาที่ร่างเอง บริหารประเทศไร้ประสิทธิภาพ เศรษฐกิจย่ำแย่ กลุ่มแก๊งการเมืองที่กวาดต้อนมาก็กัดกันแย่งชิงตำแหน่ง

กลุ่มพลังมวลชนที่ปลุกเกลียดชังอนาคตใหม่ ก็เหลือแค่พวกอนุรักษนิยมสุดโต่ง ที่หดเล็กลง กระทั่งคนที่เคยเป็นพวกเดียวกันก็ไม่เอาด้วย

อะไรจะเกิดหลังจากนี้ ยุบพรรคฝ่ายค้านที่มีคุณภาพ ทำให้รัฐบาลที่ประชาชนเบื่อหน่าย สามารถอยู่ยาว แถมยังอาจตก ส.ส.ได้เพิ่ม

หุ้นขึ้นมั้ง ภาคธุรกิจคงบอกว่าการเมืองนิ่ง รัฐบาลมั่นคง เสียงไม่ปริ่มน้ำ อยู่ยาวไป เศรษฐกิจจะดี ฯลฯ นั่นคือวิธีคิดแบบทุนสามานย์ คิดว่าประชาชนจะยอมจำนนต่อความไม่เป็นธรรมเพื่อบัตรคนจน

เอาง่ายๆ การอภิปรายไม่ไว้วางใจจะเป็นอย่างไร กร่อย จืด ปิยบุตรไม่ได้อภิปรายวิษณุแล้ว ในสภาอาจเป็นเช่นนั้น แต่ความรู้สึกประชาชนผู้รักประชาธิปไตยคือ “สาปส่ง” ไม่เห็นความสำคัญของระบอบรัฐสภาจอมปลอมอีกแล้ว แม้ยังเงี่ยหูฟังว่าพรรคเพื่อไทยและอนาคตใหม่ที่เหลืออยู่จะมีทีเด็ดหรือไม่

พูดง่ายๆ คือ ประชาชนที่เคยมีความหวังว่าจะเปลี่ยนแปลงรัฐบาลได้ เปลี่ยนแปลงประเทศได้ ผ่านระบอบรัฐสภา ไม่มีความหวังอีกต่อไป ถ้าจะเปลี่ยนรัฐบาลได้ ต้องใช้พลังนอกสภา

การเมืองจะเข้าสู่เฟสใหม่ คือเฟสที่พลังประชาธิปไตย ทั้งคนรุ่นเก่ารุ่นใหม่คนเลือกเพื่ออนาคตใหม่ ปฏิเสธระบอบอำนาจ ที่มองว่าถูกควบคุมเบ็ดเสร็จโดยรัฐอนุรักษนิยม ทหาร ศาล ทุน

นี่ไม่ใช่ “ชังชาติ” แต่คือ “ชังรัฐ” ชังระบอบอำนาจนี้ ซึ่งต้องวัดใจกัน ชนชั้นนำไทยเชื่อว่า นิสัยคนไทยยอมจำนน ไม่กล้าลุกฮือ คนรุ่นใหม่ก็เป็นแค่นักรบไซเบอร์ งานก็ต้องทำ แมวก็ต้องเลี้ยง ชีวิตก็อยากชิล ไม่มีใครอยากลงถนน อย่างเก่งก็ทิ้งประเทศนี้ไปใช้ปัญญาความรู้ทำงานประเทศอื่น ติ่งส้มเสื้อแดงบางครั้งก็ขบกันเอง ไม่ร่วมมือกัน ฯลฯ

แต่ลืมไปมั้งว่า นี่ไม่ใช่ช่วงที่สังคมราบรื่น นี่มันยุค Disruption เศรษฐกิจย่ำแย่ ใกล้หายนะ ประชาชนทั่วไปกำลังเบื่อหน่ายรัฐบาล ทั้งผู้นำเจ้าอารมณ์และนักการเมืองยี้ เครดิตทหารก็ตกต่ำ คนรุ่นใหม่ใจหาญก็กำลังติดแฮชแท็กท้าทายอำนาจอนุรักษ์

รัฐบาลนี้ อำนาจนี้ จึงสะดุดได้ง่ายมาก ต่อให้สังคมไทยมีแนวโน้มยอมจำนน แต่กาลวิบัติทั้งเศรษฐกิจสังคม คนตกงาน คนค้าขายไม่ได้ มันจะรุมเร้าจนกลายเป็นประเด็นทางการเมือง โดยไม่ต้องจุดชนวนจากเรื่องอนาคตใหม่

สะดุดอะไรเมื่อไหร่ พลังนอกสภาจะกระหน่ำทันที แม้อาจไม่เกิดม็อบใหญ่ แต่มันก็จะเป็นสภาพประจันหน้า ที่ประชาชน ซึ่งคราวนี้รวมทั้งคนชั้นกลางในเมือง ปฏิเสธรัฐบาล ปฏิเสธระบอบรัฐสภาจอมปลอม และปฏิเสธระบอบอำนาจทั้งแผง

ที่จริงนี่ไม่ใช่เฉพาะประเทศไทย แต่เป็นกระแสโลกด้วยซ้ำ ที่ประชาชนกำลังกบฏต่อระบอบอำนาจรัฐ ไม่ว่าฮ่องกง ฝรั่งเศส อินเดีย ชิลี โดยมีลักษณะเฉพาะแตกต่างกันไป

ระบอบอำนาจไทยอาจล้มยาก เพราะเป็นปึกแผ่นในระดับบน แต่อย่าลืมว่าระบอบอำนาจไทยดำรงตนมาด้วยการประนีประนอมบางระดับ ไม่เคยหักหาญประจันหน้าระดับนี้มาก่อนเลย

เชื่อเถิดว่า ธนาธร ปิยบุตร จะไม่ต้องรอ 10 ปี แก่แล้วค่อยกลับสู่การเมือง เพราะถ้าระบอบอย่างนี้ยังอยู่ ประเทศหายนะก่อน

ที่มา: ข่าวสดออนไลน์ www.khaosod.co.th/politics/news_3620994