นี้คือเรื่องเล่า
จากปากเน่าๆของหนูท่อ
ที่เฝ้าดูฝูงปศุสัตว์ในคอกสี่เหลี่ยม
ช่างหัวจอร์จ โอเวล
นี้มันไม่ใช่แอนิมอลฟาร์ม
แต่หมูโสโครกก็ยังคงเป็นผู้นำฝูงสัตว์
สรรเสริญความมั่นคงของกรงคอกใกล้ผุพัง
ด้วยเสียงท้องร้องของปศุสัตว์ที่หิวโหย
ยังดีกว่าออกไปหิวโหยเช่นสัตว์ป่า
ศาสนาของเหล่าสัตว์คอก
อะไรคืออนาคต
กรงคอกตีกรอบกระทั่งความฝัน
ไม่มีคำว่า เสรีภาพ ในพจนานุกรมสัตว์คอก
สัตว์ทุกตัวไม่เลื้อยก็คลานสี่ขา
แน่ล่ะสิ ไม่มีหรอกสัตว์ที่หลังตรงเดินสองขา
หนูท่อขี้เกียจเล่าต่อ
วันหนึ่งหนูท่อนินฝัน
โรคระบาด
ปศุสัตว์สักตัวติดเชื้อ
กลายเป็นซอมบี้
ขยำ้คอหมูอ้วน
สัตว์หลายตัวโดดออกจากกรง
ไม่วิ่งเข้าป่าก็แวะมุดท่อ
หนูท่อที่วันๆเพียงเฝ้ามอง
มาเป็นหนูท่อสกปรกด้วยกัน