Submitted on Thu, 2020-03-12 16:29
หนทางร้างรกปรกคลุม
ปัญหามารุม
กลัดกลุ้มสุมไฟไหม้ใจ
อาทิตย์มืดดับลับไกล
ดวงจันทร์สาไถย
มิส่องผ่องแรงแสงเรือง
อัตคัดชัดมืดฝืดเคือง
เห็นไหม?ในเมือง
กระเบื้องเฟื่องฟุ้งมุ่งลอย
บ้านเหนือ-บ้านใต้ เผือกกลอย
เหม่อมองจ้องคอย
ละห้อยโหยหาตาปรือ
เขาแข่งแก่งแย่งยุดยื้อ
อำนาจเต็มมือ
ใคร่ถือ ใคร่เถือ เนื้อเนียน
วงวันผ่านวันวกเวียน
สะอิดสะเอียน
เศษซากกากเดนเมือกมูล
พ่อจำเริญแม่จำรูญ
ใครเล่าเปล่าสูญ
ไร้การเกื้อกูลบรรเทา
วันหน้าพาจมหล่มเขลา
มัวโมห์มอมเมา
แสนเศร้าเทวษ เวทนา
ทำได้เพียงหยิบปากกา-
จุ่มหมึกน้ำตา
หวังฆ่ากาลีสีดำ
ปวดเจ็บเก็บภาพทรงจำ
ใส่ลงส่งคำ
ไปตอกไปตำหัวใจ
หนทางยังคงอีกไกล
แม้เพียงรำไร
ไสวสว่างลางเลือน