17.00 น. วันปลดประจำการ

หมู่เกาะเภตรา   ปะการังอ่อน   ก่อนการมาถึง   ขึงตา,ขา,แขน   แผนพัฒนา   อุตสาหกรรม   ตอกย้ำกีดกัน   เลอันดามัน   แหล่งพันธุกรรม   ทำมาหากิน   แผ่นดินบ้านเรา   เขาทำเป็นอื่น   ขมขื่นเต็มที   วิถีชุมชน   คนปากบารา   ลางาตูโยะ   ตะโละใส,ใส   จิตใจกัดเซาะ   เกาะตะรุเตา   มัวเมาเสพสุข   บนทุกข์ชาวเล   เสเพลเศร้าโศก   โลกทุนนิยม   ลมมรสุม   รุมเร้าสำเนียง   ก้องเสียงอาซาน   อุทยานแห่งชาติ?   ประกาศเก่าแก่   โลกแค่ชั่วคราว   ยืนยาวภวังค์   อาดัง-ราวี   ลมรี่พลิ้วไหว   เยาว์วัยเก่าก่อน   ค่อนลูกทะเล   ทะเลยังเค็ม   เติมเต็มเลือดคน   เจือปนยาว-สั้น   ปิดกั้นฉากตอน   เพิกถอนพื้นที่   กี่น้ำกี่ฝน?   เอกชนร่วมรัฐ   ผูกมัดชีวิต   มลพิษขยาย   ทำลายคุณค่า   ท่าเรือน้ำลึก   กึกก้องตอกย้ำ   ซ้ำเติมผู้คน   ชุมชนสลาย 

จากชุดคำทั้งหมดคุณมีเวลาสามนาที

ถ้าพร้อมแล้ว เริ่มครับ!  

แสงขาวจากหน้าจอโทรศัพท์ปรากฏรายการในช่องดังเชื่อมหูฟังระโยงระยาง โยกไปมาตามจังหวะการเคลื่อนที่ของรถไฟฟ้าสายสีม่วงช่วงโมงเร่งด่วน แม้ไม่ได้สวมเครื่องแบบ แต่ทรงผมสั้นเกรียนสามด้านก็พอจะเดาได้ว่าผมทำอาชีพอะไร หกเดือนเต็มๆ ที่ผมไม่ได้ดูรายการเกมโชว์เลย 

ผมกลับมาแล้วครับ

23.00 น.

กระสุนจากปลายกระบอกปืนเขา พุ่งทะลุร่างชายฝั่งตรงข้าม ตัดผ่านขั้วหัวใจ เศษเนื้อแตกกระจายไปโดนอีกหลายร่าง แต่รุนแรงกว่า ฉีกร่างละเอียดพ่อ แม่ ลูกสาว ภรรยาและลูกน้อยวัยสองเดือนกว่าในท้อง รวมห้าศพ ล้มตายหลังกระสุนผ่านร่างชายฝั่งตรงข้ามไม่นาน มันค่อยๆ เปียกขึ้น บินอยู่นอกโลก ค่อยๆ ตักน้ำที่แห้งขอดบนดาวอังคาร แม่งไอ้พงษ์มาจากไหนว่ะหนีเมียมาเที่ยวชัวร์ กูไปเป็นทหารเกณฑ์ไม่กี่วันมึงมีคนใหม่เลยเหรอว่ะแล้วทำไมต้องพาผู้ชายคนใหม่มาเย้ยกูด้วย ฉีกร่างละเอียดพ่อ แม่ ลูกสาว ภรรยาและลูกน้อยวัยสองเดือนกว่าในท้อง รวมห้าศพ ล้มตายหลังกระสุนผ่านร่างชายฝั่งตรงข้ามไม่นาน ถูกต้องนะค้าบบบบบ จากชุดคำทั้งหมดคุณมีเวลาสามนาที ถ้าพร้อมแล้ว เริ่มครับ! ขมขื่นเต็มที   วิถีชุมชน   คนปากบารา   ลางาตูโยะ   ตะโละใส,ใส   จิตใจกัดเซาะ   เกาะตะรุเตา   มัวเมาเสพสุข   บนทุกข์ชาวเล   เสเพลเศร้าโศก   โลกทุนนิยม  กระสุนจากปลายกระบอกปืนเขา พุ่งทะลุร่างชายฝั่งตรงข้าม ตัดผ่านขั้วหัวใจ เศษเนื้อแตกกระจายไปโดนอีกหลายร่าง แต่รุนแรงกว่า ฉีกร่างละเอียดพ่อ แม่ ลูกสาว ภรรยาและลูกน้อยวัยสองเดือนกว่าในท้อง รวมห้าศพ ล้มตายหลังกระสุนผ่านร่างชายฝั่งตรงข้ามไม่นาน แม่งไอ้พงษ์มาจากไหนว่ะหนีเมียมาเที่ยวชัวร์

02.00 น. สะดุ้งตื่นครั้งที่หนึ่ง

เขาจำไม่ได้ว่ากราดกระสุนใส่ใครบ้าง อันที่จริงแล้ว เขาไม่เคยจำ...โดนใครก็ได้ ขอแค่ฝั่งตรงข้าม ก็มึงแย่งกูกอดแม่ก่อนอ่ะ มึงเป็นพี่ประสาอะไรว่ะ ผมขอโทษ เรากลับมาคบกันได้ไหม โลกแค่ชั่วคราว   ยืนยาวภวังค์   อาดัง-ราวี   ลมรี่พลิ้วไหว   เยาว์วัยเก่าก่อน   ค่อนลูกทะเล   ทะเลยังเค็ม   เติมเต็มเลือดคน   เจือปนยาว-สั้น   ปิดกั้นฉากตอน   เพิกถอนพื้นที่   กี่น้ำกี่ฝน? คนมันเงี่ยนจะให้ทำไงว่ะ ทีมึงยังมีคนใหม่ได้เลยกูไปเป็นทหารเกณฑ์ไม่กี่วันเอง กูก็ชกหน้าไปทีนึงแม่เลยยอมให้กูนั่งตักแทน ถ้าพ่อไม่ด่ากูที่ฟาดพี่จนเลือดกำเดาไหลวันนั้น กูได้นอนในตักแม่ทั้งวันแน่ สมน้ำหน้า กระสุนจากปลายกระบอกปืนเขา พุ่งทะลุร่างชายฝั่งตรงข้าม ตัดผ่านขั้วหัวใจ เศษเนื้อแตกกระจายไปโดนอีกหลายร่าง แต่รุนแรงกว่า ฉีกร่างละเอียดพ่อ แม่ ลูกสาว ภรรยาและลูกน้อยวัยสองเดือนกว่าในท้อง รวมห้าศพ ล้มตายหลังกระสุนผ่านร่างชายฝั่งตรงข้ามไม่นาน กูไปเป็นทหารเกณฑ์ไม่กี่วันมึงมีคนใหม่เลยเหรอว่ะแล้วทำไมต้องพาผู้ชายคนใหม่มาเย้ยกูด้วย

05.00 น. สะดุ้งตื่นครั้งที่สอง

การเดินทางของกระสุนเพียงชั่ววินาทีเสี้ยวความทรงจำของคนเหนี่ยวไกปืน เจาะผ่านกล้ามเนื้อทะลุกระดูก ฝังลงเซลล์ประสาทสมองส่วนความทรงจำของสองเฒ่าชรา ที่นั่งตะบันหมากหน้าบ้านเด็กน้อยในโรงเรียนอนุบาล หญิงวัยกลางคนในครัว คอปเตอร์ไม้ไผ่แบตหมดซวยจริงๆ แต่ไม่เป็นไรนะโนบิตะ เดี่ยวเราไปส่งเอง เมื่อวานเราเพิ่งประดิษฐ์เครื่องบินลำใหม่ มีระบบหายตัวได้ด้วย ก็แม่ชอบให้พี่ก่อน อะไรๆ กูก็ผิดหมด เอ้าวิ่งดิ ย่อลงไปอีก แล้วมึงอ่ะวิดพื้นสองร้อย ปฏิบัติ!!! การเดินทางของกระสุนเพียงชั่ววินาทีเสี้ยวความทรงจำของคนเหนี่ยวไกปืน เจาะผ่านกล้ามเนื้อทะลุกระดูก ฝังลงเซลล์ประสาทสมองส่วนความทรงจำของสองเฒ่าชรา ที่นั่งตะบันหมากหน้าบ้านเด็กน้อยในโรงเรียนอนุบาล หญิงวัยกลางคนในครัว โปรดปฏิญาณตามข้าพเจ้า แม่งไอ้พงษ์มาจากไหนว่ะหนีเมียมาเที่ยวชัวร์ เอกชนร่วมรัฐ   ผูกมัดชีวิต   มลพิษขยาย   ทำลายคุณค่า   ท่าเรือน้ำลึก   กึกก้องตอกย้ำ   ซ้ำเติมผู้คน   ชุมชนสลาย โปรดปฏิญาณตามข้าพเจ้า ไม่ฆ่าน้อง…แต่ให้น้องนั่นรู้สึก ไม่ฟ้องนาย…แต่ให้ฝึกความใจกว้าง ไม่ขายเพื่อน…แต่ให้เพื่อนเดินร่วมทาง คุณธรรมสามอย่าง…อยู่กลางใจ กระสุนจากปลายกระบอกปืนเขา พุ่งทะลุร่างชายฝั่งตรงข้าม ตัดผ่านขั้วหัวใจ เศษเนื้อแตกกระจายไปโดนอีกหลายร่าง ฝังลงเซลล์ประสาทสมองส่วนความทรงจำ กูไปเป็นทหารเกณฑ์ไม่กี่วันมึงมีคนใหม่เลยเหรอว่ะแล้วทำไมต้องพาผู้ชายคนใหม่มาเย้ยกูด้วย จากชุดคำทั้งหมดคุณมีเวลาสามนาที ถ้าพร้อมแล้ว เริ่มครับ!

06.00 น. ตื่นนอน

เกิดขึ้นเร็วมาก...

ความเจ็บปวดเดินทางช้ากว่าความตาย

08.00 น.

ชายใส่สูทดำร่างท้วมขมวดคิ้วเข้มประกาศเตือนภัยพายุฤดูร้อนชายฝั่งทะเลอ่าวไทยและอันดามันอย่างชัดถ้อยชัดคำในสื่อกระแสหลัก สีหน้าพ่อไม่สู้ดีนักเมื่อได้ยินกรมอุตุนิยมวิทยาประกาศเตือนภัยขั้นรุนแรง

ผมเดินลากขาเอาผ้าเช็ดตัวคลุมโปงออกจากที่นอนไปเข้าห้องน้ำ เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับเพราะฝันแปลกๆ วนซ้ำไปมาเหมือนเดิมอยู่หลายรอบ เช้านี้จึงไม่ค่อยสดใสนัก

ยายนั่งตะบันหมากอยู่บนแคร่หน้าบ้านขะมักเขม้น ข้างๆ มีกระโถนบ้วนน้ำหมากที่พ่อทำให้จากขวดน้ำขนาดใหญ่ผ่าครึ่ง ไม่ช้าเสียงเรียกให้ไปกินข้าวของแม่ก็ดังขึ้น

แกเป็นหมอดูประจำหมู่บ้าน บ้านเราจึงไม่เคยเงียบ มีคนมาปรึกษาสารทุกข์สุขดิบตั้งแต่เรื่องระดับชาติจนถึงเรื่องผัวๆ เมียๆ อยู่ตลอดเวลา ผมไม่รีรอที่จะเอาเรื่องราวความฝันเมื่อคืนเล่าให้ยายฟังในวงกินข้าว

“แกไปอยู่ในม็อบนั่นมากเกินไป”

ยายตอบสั้นๆ หลังจากผมพยายามเล่าเรื่องราวปะติดปะต่อ อย่างกับนักกวีมืออาชีพ

เมื่อวานก่อนเข้านอนยายคงเห็นผมนั่งดูข่าวม็อบประท้วงต้านท่าเรือน้ำลึก ที่มีคนเริ่มตายและหายตัวไปทีละคนสองคน ผมอยู่หน่วยปฏิบัติการปราบปรามพิเศษ เกินครึ่งไม่ใช่คนในพื้นที่ เพื่อนผมส่วนใหญ่ถูกส่งมาจากอีสาน ปลดประจำการเสียก่อน จึงไม่ได้อยู่ในนั้นวันที่สลายการชุมนุม

“เรื่องแบบนี้อาจเกิดกับใครก็ได้” แม่พูดแทรกขึ้นมาทีเล่นทีจริง

…

มันคือการแย่งชิงพื้นที่ ผมกับเขากำลังคำนวณวิถีกระสุน

เสียงกรีดร้องจากความมืดพยุงตัวผมขึ้น ผมวิ่งหาแสงสว่างที่เหลืออยู่ มันค่อยๆ มืดลงทีละนิด รู้ตัวอีกทีในมือผมมีเทียนไขอยู่เล่มหนึ่ง ผมมีโอกาส ผมมีความหวัง

ปัง ปัง ปัง !!!

เสียงปืนดังก้องไปทั้งหมู่บ้าน…

12.00 น.

ผมสะดุ้งตื่นอีกครั้ง

มันก้องอยู่ในหัว

ภาพที่เขาชักปืนขึ้นมายิงใครก็ไม่รู้คนนั้น

“มันจะฆ่ากู มันจะฆ่ากู มันจะฆ่ากู มันจะเอาคืนกู” เขาพูดอยู่แค่นั้น

นั่นคือเหตุผลที่หมู่แกถูกสั่งย้ายมาอยู่หน่วยเดียวกับผมในสามจังหวัด เพื่อเป็นการลงโทษทางวินัยที่แกทะเลาะกับเพื่อนร่วมงานจนถึงแก่ความตาย

จากชุดคำทั้งหมดคุณมีเวลาสามนาที

คุณมีสามตัวช่วย

หนึ่ง โทรหาใครก็ได้ที่ไม่ได้อยู่ที่นี่

สอง ข้ามโจทย์นี้ไปก่อน

สาม ปล่อยผ่าน อยู่เฉยๆ ให้จบเกม แล้วผมจะบอกตัวช่วยที่สี่ 

ถ้าพร้อมแล้ว เริ่มครับ!