เกิดแก่เจ็บตายเศร้าหมายเอาชีวิต    คือทางทิศครรลองของโลกหล้า

พบเพื่อจากพรากไปเหมือนไกลตา    เหลือแต่ค่าราคาของผองชีวิต

ผู้ยังอยู่รู้คะนึงถึงสหาย    พ่อแม่ปู่ย่าตายายกายและจิต

คุณงามแลความดีที่เคยคิด    สร้างประดิษฐ์ ผลิต สถิตไว้

ความระลึกนึกถึงเร้นเป็นตำนาน    เหตุการณ์ผ่านทุกข์สุขยุคสมัย

ที่โด่งดังยังจำเคยทำอะไร    อยู่ในใจ ปากและหูของผู้คน

วิถีทางอย่างใดแม้ไปไม่ถึง    แต่ซาบซึ้งทึ่งตามความเข้มข้น

แม้ทางไกลไปบรรลุอนุชน    หนีไม่พ้นสัจจะ ดารณี

สัจจะเมื่อประกาศอาจเกิดเหตุ    แม้ในเขตมหาวิทยาลัยให้ต้องหนี

6 ตุลา ท่าพระจันทร์นั้นเคยมี    ฆ่าเสรีที่สถานศึกษาวิชาการ

อาจารย์หนุ่มท่านหนึ่งซึ่งรู้เห็น    ลูกศิษย์เป็นซากศพจบสังขาร

หลายคนจากรามคำแหง แหล่งกันดาร    ถูกสังหารที่ธรรมศาสตร์อนาถใจ

รามคำแหงแหล่งสลักนักต่อสู้    หนึ่งเพราะครูผู้ประสิทธิวินิจฉัย

จิตวิญญาณแสวงหาประชาธิปไตย    อำนาจใดไม่เป็นธรรมจงนำวาง

พฤษภา 2563 นามนักสู้    ท่านคือครูคู่ส่วนรวมร่วมถากถาง

คารวะวิญญาณท่านอัษฎางค์    และคนอย่างดารณีทุกที่เอย