ฉันวิ่งตามรถขายหนังสือที่โรงเรียน
โลกใบเก่า
ใบจองหนังสือ
หนังสือเนื้อเพลง
ภาพสามมิติ
หนังสือทายปัญหาเชาว์อะไรเอ่ย ?
บุคคลสำคัญของโลก
หนังสืออยู่ท้ายรถกระบะ
มากกว่าหนังสือ
ที่อยู่ในหัองสมุดเป็นพันเท่า

ฉันดีใจ
วิ่งกลับบ้านกอบกำรายชื่อหนังสือ
ใบสั่งจอง
วิ่งไปบนถนนลูกรัง
โทรทัศน์ขาวดำ
บ้านคนเชื้อส่ายจีน
ในร้านขายของชำประจำหมู่บ้าน
พวกเราหาขวดเปล่า
เเลกดู ไอ้มดแดง
เป็นราคาเข้าค่าชม

ค่ำคืนหนึ่ง
พ่อน้ำตาซึม
อ่านที่ฉันวงกลมในใบรายชื่อ
ด้วยดินสอ
รายการ
หนังสือที่ฉันอยากได้
แม่เงียบเสียง
คล้ายหรี่คลื่นวิทยุเอเอ็ม
มีคนร้องไห้อยู่ในนั้น

รุ่งเช้า
ในโรงเรียน
รถขายหนังสือขับผ่านไปแลัว

โลกหมุนเร็ว
ถนนลูกรังเข้าโรงเรียน
เป็นทางคอนกรีต
ค่ำคืนหนึ่งที่มีแสงไฟนีออน
สาดส่องมายังฉัน
แต่ดูเหมือนความทุกข์
ยังริบหรี่เช่นเดิม

ในวันใกล้เปิดเทอม
ลูกสาวรบเร้าอยากได้โน็ตบุ๊ค สแปคแรง
เสียงจากโทรทัศน์สีจอแบน
ปฎิรูปการศึกษา
ในขณะห้องสมุดโรงเรียน
ยังมีหนังสืออยู่เท่าเดิม

ไวไฟที่ต้องติดผ่านคอกควาย
ตัวสุดท้ายที่ต้องขายมัน
แท็บแล็ต
A.l
Big data
การศึกษาทางไกลผ่านดาวเทียม
นวัตกรรม 4.0
การส่งรายงานผ่านคอมพิวเตอร์
การหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ต

ฉันคิดถึง
เด็กคนหนึ่ง
วิ่งตามรถขายหนังสือ
ที่วิ่งเข้ามาโรงเรียน
ขณะฉันลูบท้องดื่มน้ำในแท็งค์
ตอนช่วงพักเที่ยง
กินข้าวกลางวัน

ใบสั่งจอง
ตารางรายชื่อหนังสือ
สัญญาของพ่อตอนหัวค่ำ
หนังสือบุคคลสำคัญของโลก
ที่ฉันกำในมือจนกระดาษเปื่อยผุ

และรถขายหนังสือคันนั้น
ที่ไม่เคยเข้ามาในโรงเรียนอีกเลย