เห็นตนเองเป็นชาติ
ความมั่นคงของชาติจึงมาเป็นอันดับหนึ่ง
เห็นประชาชนเป็นภัยความมั่นคง
สิทธิเสรีภาพของประชาชนจึงอยู่ลำดับสุดท้าย
ชั่วนาตาปีของการปกครอง
กระทำเพียงปกป้องตนเองให้มั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืน
ต่อสู้กับประชาชนคืองานของท่าน
ไล่ล่าประชาชนคือความสามารถของท่าน
ชัยชนะเหนือประชาชนคือผลงานของท่าน
หนทางของประชาชน
จากย่ำรุ่ง 24 มิถุนา 2475
จวบกาลครั้งนี้ถึงปีที่ 88
ยาวนานเหมือนชั่วกัปกัลป์
เพราะกมลสันดานของความมั่นคง มั่งคั่ง ยั่งยืนนั้น
คือจิตวิญญาณกระจอก อ่อนแอ และสั่นไหว
จึงมอบให้แล้วเอาคืน
จึงสร้างขึ้นแล้วทุบทิ้ง
มีขาที่เอาแต่เดินถอยหลังวันยังค่ำ
เพราะสิทธิเสรีภาพของประชาชน
เป็นความสำคัญลำดับสุดท้ายที่ก้าวไปไม่ถึง
ฤาสยามประเทศ
จะไม่เดินต่ออีกแล้วในชาตินี้?