“กล้วยน้ำว้ามาจากเวียดนาม?”
ยื่นหน้าถาม “ผักจากจีนเต็มแผงนั่น”
ไทยเสียดุลการค้าเพิ่มทุกวัน
ส่วนไอ้ผู้นำนักฝันอยู่บนหอคอย

อาชญากรรมเต็มเมืองเหมือนขยะ
ไม่มีเวลาจะปราบปรามจ้องแต่สอย
คนเห็นต่างโจมตีรัฐประดิดประดอย
วางแผนดังแร้งคอยจะสอยกิน

รวบอำนาจสั่งการสามตราชั่ง
สร้างความชังขังชาติเลี้ยงกังฉิน
ใช้อำนาจผิดประเภทจนชาชิน
ส่วนประชาชนไม่มีกินกัดก้อนเกลือ

เผด็จการมีมานานจนบานเบอะ
สังคมไทยจึงเลอะเทอะโคตรน่าเบื่อ
สามสี่ปีรัฐประหารตายเป็นเบือ
แบ่งเค้กกันและจุนเจืออำนาจนิยม

กาลเวลาหมุนช้าคนตายด้าน
สร้างตราบาปชั่วลูกหลานอย่างสุขสม
เกลือกกลั้วทรัพย์ศฤงคารเสพอาจม
อำนาจนิยมถมชาติแสนดักดาน.