ยามวัยหนุ่มร้อนเร่าเขาเข้าป่า
ยามชราเข้ารกพงหลงไปทั่ว
เคย “ยิ้มกลางสายฝน” เกรี้ยวกราดไม่หวาดกลัว
มาค้อมตัวศิโรราบก้มกราบปืน
“ช่างมันฉันไม่แคร์”
ฉันมันแก่เกินจะปลุกให้ลุกตื่น
ฉันหมอบคลานนานเกินไปไม่กล้ายืน
ฉันจึงกลืนดาวแดงแห่งศรัทธา
“ถั่งโถมโหมแรงไฟ”
โถมแรงกดคนรุ่นใหม่ให้เป็นข้า
หวน “คืนรัง” สังวาสศักดินา
“โอ้ยอดรักฉันกลับมา…” เป็นข้าเธอ
หุบปากเถิดสหาย
เลิกหลงตนพ่นน้ำลายขายขี้เท่อ
เข้ารกเข้าพงหลงละเมอ
โอ้ไอ้เกลอคืนรังมากินแรง
คาราวานหมอบคลานคารวะ
เลอะเทอะเฟอะฟะขยะแขยง
หมอบคลานนานเพลินจนเกินแกง
ดาวแดงแรงไม่ถึงเท่าดึงดาว
หุบปากเถิดสหาย
พ่นน้ำลายจนเหม็นเบื่อเหลือจะกล่าว
เป็นขวาแก่เป็นซ้ายเก่าเมาถุงกาว
เห็นกี่คราวก็เวทนาชะตากรรม
ยามวัยหนุ่มร้อนเร่าเขาเข้าป่า
ยามชราเข้ารกพงดงเถื่อนถ้ำ
“เปิบข้าวทุกคราวคำ...
“จงสูจำ!...” โอ๊ยเจ็บลั่นทั้งฟันปลอม
ให้มันจบที่รุ่นเรา...
พวกซ้ายเก่าเลียแผลตนจนแก่หง่อม
กินบุญเก่าเมาซากแล้วปากมอม
ขบถปลอมย้อมแมวขายได้หลายตังค์
“โอ้ยอดรักฉันกลับมา…”
เปลี่ยนจากซ้ายเป็นขวาหน้าเป็นหลัง
เฒ่าชแรแก่ชราตายคารัง
อย่าชิงชังฉันเลยยอดรัก ?
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)