ก้าวให้พ้นความกลัวคอยกักขัง ก้าวให้พ้นความชังเฝ้ากุมเหง
ก้าวให้พ้นอำนาจมุ่งยำเยง เธอจักไม่วังเวงเคว้งวิญญาณ์
ออกคำสั่งหัวใจให้องอาจ พายุฟาดพินาศฝันยิ่งฟันฝ่า
อุปสรรคหนักแสนเท่าแผ่นฟ้า ดั่งทายท้าดวงหทัยเอนไหวโอน
ก้าวให้พ้นความเกลียดความเคียดแค้น ก้าวให้พ้นคำแคลนถอดหัวโขน
ก้าวให้พ้นปีศาจคอยสาดโคลน มากระโจน! เปิดใจพูดความจริง
เราอิ่มแล้วมรดกจากอดีต ที่จารีตหลอมปรุงจนรุ่งริ่ง
ผิดกาละเทศะต้องละทิ้ง หาใช่หิ้งบูชามหาชน
ก้าวให้พ้นค่านิยมที่หลงยุค คำนิยามแห่งความสุขแท้ถูกปล้น
มีแต่ความมืดมิดและมัวมน มิอาจทนเป็นทาสประกาศไท
มนุษย์มีศักดิ์ศรีแห่งมนุษย์ ตาชั่งฉุดยุติธรรมโลกร่ำไห้
รังแกคนจนแต้มแถมจนใจ หลงกราบไหว้สิ่งสมมติดุจเทวดา
ก้าวให้พ้นกฎหมายที่ใครร่าง ก้าวให้พ้นหลุมพรางที่ขวางหน้า
ก้าวให้พ้นวิกฤติด้วยศรัทธา ยุติรากแห่งปัญหา ณ รุ่นเรา