ตรงนี้ร้องไห้ได้ไหม
หรือต้องไปตรงอื่น
ตรงไหนที่จะปล่อยน้ำตาได้อย่างไม่น่าสมเพช
ไร้เสียงหัวเราะเยาะ
ที่ว่างตรงไหนอนุญาตให้อ่อนแอได้บ้าง
ตรงไหนที่จะแสดงความผิดหวังออกมาได้อย่างเปิดเผย
โดยไม่มีใครซ้ำเติม
ตรงไหนที่จะระบายความจริงออกมาได้อย่างหมดเปลือก
โดยไม่มีใครต่อว่าถากถาง
ตรงไหน ?
ผ้าผืนนี้ซับน้ำตาได้ไหม
หรือใช้เช็ดปากและน้ำลายอย่างเดียว
ที่ยืนตรงนี้สามารถกู่ร้องได้ไหม
หรือเป็นเพียงเสียงหนวกหู เพ้อเจ้อ รบกวน
เป็นเพียงความอ่อนแอ แพ้พ่าย
ที่ตรงนี้ของใครกัน
ขออนุญาตร้องไห้ได้ไหม
มองเห็นแสงที่ปลายอุโมงค์อยู่ร่ำไป
แต่ถนนทอดไปยังจุดหมายถูกทำลาย
ได้แต่มองดูอยู่ในที่มืด
ราวชมพระจันทร์ไกลห่างอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
แต่ไม่เคยได้ใกล้สักที
ทั้งที่รู้ว่ามีอยู่
ถนนเส้นนี้นั่งร้องไห้ได้ไหม
โดยไม่ขวางทางสัญจร
ของผู้ไม่มีเวลาชำเลืองแม้เงาตัวเอง
และไม่มีเวลาจะคำนึงถึงสิ่งต่างๆ ที่กำลังเปลี่ยนไป
น้ำเรียบนิ่งวันนี้
อาจท่วมสูงในวันข้างหน้า
ในยุคสมัยอันกอบโกยจ้าละหวั่น,
เพื่อความอยู่รอด
ดุจเหล่าโจรสลัดหลุดออกมาจากจอทีวี
ที่ตรงนี้ร้องไห้ได้ไหม
หรือต้องไปตรงอื่น
โอ หนุ่มสาว และคนสิ้นหวัง
พวกเขาไปร้องไห้ตรงไหนกัน