กวีประชาไท: เหตุวิสามัญที่ไม่มีเสียงปืน

ประชาไททำหน้าที่เป็นเวที เนื้อหาและท่าที ความคิดเห็นของผู้เขียน อาจไม่จำเป็นต้องเหมือนกองบรรณาธิการ

"หยุด! ผู้ต้องหา.. อย่าขยับ 
วางปืนลงให้จับ อย่าชักช้า"

"ถอยไป! ปืนกูไม่ได้พกมา 
ปากกานี่แหละอาวุธชิ้นสุดท้าย"

"คุณต้องการอะไร?? 
อย่าทำร้ายตัวประกัน เราคุยกันได้"

"กูต้องการ! ประชาธิปไตย 
ใครเสือกก้าวเข้ามา กูจะฆ่าคน"

"เวรละ... ใจเย็นๆ สิวะ 
คนมีการศึกษาต้องใช้เหตุผล"

"ถุย! กูนี่หล่ะ ปัญญาชน 
ตะโกนคอเป็นเอ็น ไม่เห็นพวกมึงจะฟัง"

"ได้ๆ เดี๋ยวรอนายมาก่อน 
ประชาธิปไตยยังนอนอยู่ในห้องขัง"

"ตอแหล! แม่มึงก็รู้ ว่าอยู่ในวัง 
ป่านนี้ข้าวปลามันยังไม่ได้กิน" 

"สงบ! สติอารมณ์! นายผมมาแล้ว" 
"โทษที.. อั๊วเพิ่งเสร็จธุระแถวหัวหิน"

"พวกมึงกระซิบอะไร พูดให้กูได้ยิน!
อย่าเล่นลิ้น.. ไม่งั้นไอ้หมอนี่ตาย!"

"ลื๊อแน่ใจนะ ว่ามันเป็นกวี 
ไอ้พวกนี้ต้องวิสามัญ ไม่งั้นไม่ง่าย"

"มันๆ ๆ !! แทงขมับตัวเองแล้วครับนาย"
"กันนักข่าวไว้เดี๋ยวนี้!!! พวกนั้นก็มีปากกา"

 

ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)

ติดตามประชาไทอัพเดท ได้ที่:
Facebook : https://www.facebook.com/prachatai
Twitter : https://twitter.com/prachatai
YouTube : https://www.youtube.com/prachatai
Prachatai Store Shop : https://prachataistore.net
ข่าวรอบวัน
สนับสนุนประชาไท 1,000 บาท รับร่มตาใส + เสื้อโปโล

ประชาไท