ซัดส่ายแต่ต้นคนสร้างเรื่อง
ต่อเนื่องเรื่องราวสาวมือไขว่
ปัญหาเรื้อรังเลี้ยงขังไว้
คนไหน?คนนั้น?มันคนทำ?

ง่าย-ยากซากปรักแตกหักค้าง
งัดง้างอย่างเคยเผยตอต่ำ
ยังชัดยังชี้ที่ระยำ
พึมพำคำเดิมเดินซ้ำรอย

เด็กมองจ้องจดหมดความคิด
ชีวิตนิดหนึ่งกึ่งก้ำง่อย
รสขมลิ้นฝาดอาจนิดน้อย
เพียงคอยคล้อยเคลื่อนวัน เดือน ปี

เราอยู่รูเราเขาอยู่ตึก
สะอึกสะเอียนเพี้ยนเต็มปรี่
ผู้ใหญ่พูดสั่งคลั่งความดี
มิมีที่ยืนข่มขืนชัด

ฟังเสียงแค่นั้น?--ว่าฉันใหญ่
บอดใบ้ไร้หน ปล้น อสัตย์
อัตตาตนที่คอยชี้วัด
ยืนหยัดหนักแน่นในแก่นกลวง

พล่ามพร่ำล้ำเลิศประเสริฐสูง
ถามใคร?ให้จูงสู่สูงสรวง
คิดเองทำเองเร่งทุกปวง
สูงส่งลงร่วงมาป่วงแปง

ทุกทุกขณะจะเจ็บไหม?
เหลือบไรสูบเลือดหรือ?เหือดแห้ง
ใช้จ่ายง่ายคล่องต้องลงแดง
เมื่อแล้งฤดูถึงผู้คน