ความรู้สึกโดดเดี่ยวเดียวดายเป็นเช่นนี้หรือ
ฉันพึ่งได้รู้จักกับความรู้สึกเช่นนั้นในสถานการณ์เช่นนี้
สถานการณ์ที่ฉันไม่ต้องการที่จะได้พบเจอ
และฉันมิได้คาดคิดมาก่อนเลยว่าจะได้พบเจอ
ฆานประสาทของฉันหายไปหมดสิ้น
ลิ้นของฉันไม่รับรู้รสมานานแล้ว
ฉันดิ้นรนสุดความสามารถเพื่อสูดอากาศออกซิเจน
ภายในห้องความดันลบที่ฉันไม่อยากรู้จัก
ด้วยความจำของฉันที่เริ่มเลอะเลือน
แม่พึ่งแยกจากฉันไปอยู่โรงพยาบาลอื่น
เราต่างให้สัญญากันว่าจะกลับมาสรวมกอดกันอีกครั้ง
ความหวังเต็มเปี่ยมหัวใจของเราทั้งสอง
บัดนี้หัวใจของฉันแตกสลายย่อยยับ
กับข่าวของแม่ที่พึ่งมาถึง
แม่ได้จากฉันไปแล้วโดยมิอาจหวนคืน
สรีระของแม่กลับคืนสู่ผืนดิน
โรคนี้มันช่างโหดร้ายยิ่งนัก
มันผลักไสไม่ให้ฉันได้กอดร่างของแม่
แม้แต่หน้าของท่านในวาระที่ลาจาก
ฉัยยังมิได้รับโอกาสให้ได้พบเจอ
ออกซิเจนเข้าสู่ร่างกายฉันยากขึ้นเรื่อยๆ
ฉันรับรู้ถึงความเสียหายของอวัยวะภายใน
ที่ไม่สามารถทำหน้าที่ง่ายๆอย่างที่เคยเป็น
แลไม่เห็นทางรอดใดๆต่อไปอีกแล้ว
โสตประสาทของฉันเริ่มพร่าเลือน
แต่ยังคงได้ยินเสียงแว่วๆจากแพทย์และพยาบาล
บริภาษถึงการขาดแคลนวัคซีนและเวชภัณฑ์
ที่เป็นมานานไร้การเหลียวแลจากภาครัฐ
ฉับพลันฉันได้ตระหนักถึงความผิดที่ฉันได้ร่วมก่อ
ในวันวารที่ฉันได้กวักมือเรียกเผด็จการขึ้นเถลิงอำนาจ
เป็นความผิดพลาดที่ฉันมิอาจให้อภัยตัวเองได้
ความสงบในใจฉันมาเยือนพร้อมกับลมหายใจเฮือกสุดท้าย
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)