ในท้องฉัน
มีเรือดำน้ำ
เกยตื้นชายฝั่ง

เหงือกฉันไม่มีหน้ากากหายใจ
ต่อสายออกซิเจน
อยู่ในตู้เลี้ยงปลา
พบเพียงท้องฟ้าในสายน้ำเกลือ
มหาสมุทรถูกกั้นในห้องไอซียู

อาหารปลาเป็นอาวุธ
ฉันไม่มีมือกำธนบัตร
เหมือนแขนขาถูกตัด
เหลือเพียงครีบลำตัว

รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข
บุกถึงบ้าน
ทุบกระออมสินหิวโซของลูกสาว
ซื้อวัคซีนกลั่นน้ำตาเป็นโดส

นายพลรุกรานเข้าไปในท้องนา
รีดภาษีจากหยดเหงื่อ
ลูกกระสุนงอกแทนต้นข้าว
ขโมยผลผลิตเก็บเกี่ยวจากยุ้งฉาง
สะสมอยู่ในกองคลังสรรพาวุธ

กระเพาะของฉัน
เต็มไปด้วยเสื้อเกราะกันกระสุน
จากกรมประชาสงเคราะห์
และข้าวกล่องติดรายชื่อนักบุญ
ราคาถูกๆให้เราจดจำ

ลูกชายท่องวิชาหน้าที่พลเมือง
กลับจากสมรภูมิ
งอกหางแต่ขาด้วน
อยู่ในน้ำทั้งวันแทนรถวีลแชร์มือสอง

นายกรัฐมนตรี
กลายเป็นนักออกแบบความเศร้า
เมฆถูกพับเป็นเครื่องบิน
ท้องฟ้ากลายเป็นโลงศพ
ความหิวโหยไม่เคยเจอชายฝั่ง
ความรู้เป็นเศษหนังสืออยู่ในรถซาเล้ง
ขอรับเงินบริจาคด้วยการบีบน้ำตาปลอมๆ

ใช่  ในท้องฉันมีแต่เรือดำน้ำ...